Autor
Opis
Zabytkowy kościół rzymskokatolicki wzniesiony około 1231 roku.
Kościół w obecnej lokalizacji został założony przez księcia wrocławskiego Henryka Brodatego w 1231 roku.
Od lat sześćdziesiątych XVI wieku do 1632 kościołem władali protestanci. Pożar w 1675 roku strawił prawie doszczętnie wyposażenie świątyni.
Większe przebudowy miały miejsce w latach 1851–1857 (w wystroju pojawiły się wtedy elementy neogotyckie, została też podwyższona wieża kościoła), w 1935–1938 oraz remont 1957–1967.
22 października 2006 obchodzono 775 rocznicę konsekracji kościoła i erygowania parafii. Uroczystą mszę koncelebrowali biskupi – Jan Kopiec i Jan Wieczorek.
W kościele od 1990 roku w każdą sobotę, odprawiana jest msza w j. niemieckim, jako języku mniejszości narodowych.
W roku 2009 rozpoczął się remont zewnętrza kościoła obejmujący także odnowienie witraży.
Kościół został zbudowany pierwotnie w stylu gotyckim. Z tego okresu zachowała się część głównej nawy i prezbiterium. Rozbudowywany był w XIV wieku oraz po pożarze miasta w 1515 roku (do 1530 roku wybudowano wieżę, zachodnią część budowli i nawy boczne).
Najważniejsze elementy wyposażenia kościoła:
ołtarz główny z barokowym obrazem Wniebowzięcia NMP Francesco Curradiego(ang.) z XVII w.
kamienna chrzcielnica
krypta grobowa rodziny Donnersmarcków
epitafium Marianny z Gutmanów Hauck
krucyfiks z XVIII wieku autorstwa Jana Solskiego
rzeźby świętych
obrazy, m.in.
Wniebowzięcia NMP Bonawentury Emlera z XIX w. (do lat trzydziestych XX w. znajdował się w ołtarzu głównym)
Matki Boskiej Bytomskiej z XV w.
namalowana farbami temperowymi na lipowej desce ikona Madonny Bytomskiej powstała około 1430 roku. Początkowo przedstawiała jedynie postacie Marii z Dzieciątkiem na gładkim złotym tle. Obraz znajdował się w głównym ołtarzu kościoła i był uznawany za cudowny. Po wielkim pożarze miasta w 1515 roku, w wyniku którego zniszczeniu uległa także część kościoła mariackiego, obraz został odnowiony. Domalowano wówczas postaci Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Agnieszki, a także dodano ozdobne tło. Ikona pozostawała w parafii do roku 1863 kiedy została przez księdza Józefa Szafranka przekazana nowo wybudowanej kaplicy św. Józefa w Szombierkach. Do kościoła WNMP obraz powrócił w 1973 roku, po konserwacji, której został poddany w latach 1970–1973.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Tync, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Od lat sześćdziesiątych XVI wieku do 1632 kościołem władali protestanci. Pożar w 1675 roku strawił prawie doszczętnie wyposażenie świątyni.
Większe przebudowy miały miejsce w latach 1851–1857 (w wystroju pojawiły się wtedy elementy neogotyckie, została też podwyższona wieża kościoła), w 1935–1938 oraz remont 1957–1967.
22 października 2006 obchodzono 775 rocznicę konsekracji kościoła i erygowania parafii. Uroczystą mszę koncelebrowali biskupi – Jan Kopiec i Jan Wieczorek.
W kościele od 1990 roku w każdą sobotę, odprawiana jest msza w j. niemieckim, jako języku mniejszości narodowych.
W roku 2009 rozpoczął się remont zewnętrza kościoła obejmujący także odnowienie witraży.
Kościół został zbudowany pierwotnie w stylu gotyckim. Z tego okresu zachowała się część głównej nawy i prezbiterium. Rozbudowywany był w XIV wieku oraz po pożarze miasta w 1515 roku (do 1530 roku wybudowano wieżę, zachodnią część budowli i nawy boczne).
Najważniejsze elementy wyposażenia kościoła:
ołtarz główny z barokowym obrazem Wniebowzięcia NMP Francesco Curradiego(ang.) z XVII w.
kamienna chrzcielnica
krypta grobowa rodziny Donnersmarcków
epitafium Marianny z Gutmanów Hauck
krucyfiks z XVIII wieku autorstwa Jana Solskiego
rzeźby świętych
obrazy, m.in.
Wniebowzięcia NMP Bonawentury Emlera z XIX w. (do lat trzydziestych XX w. znajdował się w ołtarzu głównym)
Matki Boskiej Bytomskiej z XV w.
namalowana farbami temperowymi na lipowej desce ikona Madonny Bytomskiej powstała około 1430 roku. Początkowo przedstawiała jedynie postacie Marii z Dzieciątkiem na gładkim złotym tle. Obraz znajdował się w głównym ołtarzu kościoła i był uznawany za cudowny. Po wielkim pożarze miasta w 1515 roku, w wyniku którego zniszczeniu uległa także część kościoła mariackiego, obraz został odnowiony. Domalowano wówczas postaci Katarzyny Aleksandryjskiej i św. Agnieszki, a także dodano ozdobne tło. Ikona pozostawała w parafii do roku 1863 kiedy została przez księdza Józefa Szafranka przekazana nowo wybudowanej kaplicy św. Józefa w Szombierkach. Do kościoła WNMP obraz powrócił w 1973 roku, po konserwacji, której został poddany w latach 1970–1973.
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Tync, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Bytom, śląskie