Jest to drugie (za hotelem "Pod Orłem") najbardziej znane dzieło budowniczego Józefa Święcickiego. Kamienica została wpisana do rejestru zabytków w 1990 roku.

Parcela na której stoi kamienica była zabudowana już I połowie XIX wieku. Znajdował się tu budynek mieszkalny i budynek gospodarczy. W 1895 roku nieruchomość odziedziczył kapitan Ernst Wolff. Kapitan sprzedał swoją nieruchomość przy Placu Wolności 5 a otrzymane pieniądze przeznaczył na budowę nowej, okazałej kamienicy. Projekt wykonał Józef Święcicki.

Prace wykonano w latach 1896-1898. Na parterze znajdowały się sklepy i restauracje, górne kondygnacje przeznaczone zostały na luksusowe mieszkania. W 1898 roku zainstalowano w kamienicy pierwszą w mieście windę elektryczną, sprowadzoną z Berlina.

Ernst Wolff był właścicielem kamienicy do 1916 roku a do 1919 wdowa po nim - Martha Wolff. W tym czasie w budynku znajdowały się m.in. sklepy z różnych branż, lokale gastronomiczne „Kaiser-Cafe” i „Falstaff” oraz atelier dworskiego fotografa Carla Brascha. Mieszkanie w nowoczesnej, reprezentacyjnej kamienicy było nobilitujące, to też wśród najemców było wielu znanych oficerów, urzędników, handlowców i przemysłowców, m.in.: właściciel parowej cegielni w Fordonie – Heinrich Englemann, dyrektorzy Bydgoskiego Towarzystwa Żeglugowego: Ernst Müller i Friedrich Wilhelm Bumke, pułkownik i komendant 34 Pomorskiego Pułku Fizylierów – Alexander von Kluck i inni.

W 1922 roku właścicielem kamienicy stał się Bank Handlowy w Warszawie który na parterze uruchomił swój bydgoski oddział. W 1927 roku w jednym z lokali urządzono sklep samochodowy, a przed kamienicą stację paliwową. Mieściła się tu także restauracja "Cristal" i sklep firmowy Wedla.

W 1945 roku po wkroczeniu do Bydgoszczy wojsk radzieckich, w kamienicy ulokowano siedzibę NKWD. W celu upamiętnienia zamordowanych tu Polaków podczas działalności NKWD, w 1993 roku na murze kamienicy odsłonięto pamiątkową tablicę.

Po zakończeniu wojny kamienica przeszła na własność Administracji Domów Miejskich w Bydgoszczy. W 1972 roku zmodernizowano układ przestrzenny związany z wydzieleniem mieszkań, budową pionów sanitarnych i kuchennych, likwidacją ogrzewania piecowego. Podczas prac, część bogatego wystroju m.in. bogato zdobione piece kaflowe. Wszystkie sześć lokali znajdujących się na parterze połączono w jedno wnętrze i przeznaczono na delikatesy, które w 1992 roku zastąpiła pierwsza w Bydgoszczy Restauracja McDonald's, funkcjonująca do 2015 roku. Od grudnia 2016 do maja 2019 roku funkcjonowała tu restauracja „Śródmieście”.

Trzykondygnacyjny, podpiwniczony budynek z mieszkalnym poddaszem reprezentuje styl eklektyczny z przewagą form neobarokowych. Został wzniesiony na planie prostokąta z wewnętrznym podwórzem. Elewacje bogato zdobione pilastrami, motywami roślinnymi i kartusza, balkonami o pełnych balustradach. Naroże kamienicy jest zaokrąglone, zwieńczone wieżą nakrytą hełmem.
W 1990 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Pit1233