Pierwsza siedziba władz miejskich w Brzegu istniała już w XIV wieku, budowla ta spłonęła w wielkim pożarze miasta w czasie panowania księcia Jerzego II. Nowy ratusz został wzniesiony w latach 1569–1577 według projektu włoskiego architekta Bernarda Niurona, budową obiektu kierował również włoski budowniczy Jakub Parr. W późniejszych latach w budynku dokonano niewielkich przeróbek niektórych sal, w związku z ich adaptacją na cele administracyjne. W roku 1926 w południową fasadę wmurowano renesansowy portal, pochodzący z jednej z brzeskich kamienic.

Zarządzeniami wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 25 listopada 1949 i 10 stycznia 1964 roku ratusz został wpisany do rejestru zabytków.


Ratusz jest okazałą renesansową budowlą wzniesioną na planie wydłużonej podkowy, wokół wewnętrznego dziedzińca, ma dwie kondygnacje i jest nakryty dachem siodłowym. Najokazalsza jest zachodnia strona budowli. W jej narożnikach są dwie zamykające dach czworoboczne wieże, nakryte wysokimi hełmami z latarniami. Pomiędzy nimi jest rozpięta pięcioosiowa loggia, półkolistymi arkadami na parterze. Ponad loggią na połaci dachu są umiejscowione trzy facjaty, podzielone gzymsami i posiadające esowate spływy. Fragmenty elewacji pokryto dekoracją sgraffitową pochodzącą z XVII wieku. Ponad bryłą góruje wieża, do poziomu dachu czworoboczna, wyżej ośmioboczna, zwieńczona balustradą i hełmem z podwójną latarnią. We wnętrzach zachowały się sale i korytarze o oryginalnym wystroju. Najokazalsza jest Sala Rajców z dawnym malarstwem ściennym i cennym plafonem, oraz Sala Stropowa z modrzewiowym sufitem z roku 1646.

Obecnie ratusz jest siedzibą władz miasta i kilku innych instytucji.



Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons