Horzelica jest ostatnim wyraźnym spiętrzeniem tego grzbietu na północy, a od długiego, zrównanego odcinka ze szczytem Starego Gronia (792 m n.p.m.) oddzielona jest charakterystyczną przełączką z zabudowaniami i kapliczką.

Stoki Horzelicy pokryte są w większości polanami, zajmującymi miejsce lasów wytrzebionych przed wiekami metodą ogniową – świadczy o tym wymownie nazwa (dawniej zapewne: Gorzelica). Przez kilka wieków funkcjonował tu szałas, będący żywym ośrodkiem tradycyjnej kultury pasterskiej. W 1913 roku na tutejszym szałasie "Na Horzelicach" 8 wspólników wypasało 140 owiec i 11 krów. Wypas owiec prowadzono tu jeszcze po II wojnie światowej, sporadycznie – jeszcze w latach 80. XX w.

Rejon Horzelicy jest jednym z najbogatszych w Polsce stanowisk naparstnicy purpurowej. Szacuje się, że jej populacja może tu osiągać nawet ponad 100 tysięcy osobników.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Adrian Tync, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons