Autor
Opis
Zabytkowy kościół rzymskokatolicki wzniesiony w 1711 roku i położony jest w szczerym polu.
Osnute legendą początki kościoła sięgają przełomu XIII i XIV wieku i związane są z cudownym przenoszeniem się parafialnego obrazu Matki Boskiej na pole pod Bralinem. Aby upamiętnić te zdarzenia postawiono w ich miejscu najpierw krzyż, a następnie kapliczkę. W 1630 roku podczas epidemii cholery zostało uzdrowionych 10 osób. W podziękowaniu złożyli przysięgę, że przyczynią się do wybudowania większego kościoła, którego budowę ukończono w 1711 roku.
W czasie swego istnienia pod wpływem wilgoci budynek zniszczał i groził zawaleniem. W latach 1978–1987 przeprowadzono gruntowny remont i konserwację budynku. Niektóre części kościoła, głównie fundamenty, zostały wymienione. Podczas remontu odrestaurowano również oryginalną polichromię wnętrz, malowidła ołtarzy oraz sklepień. W kwietniu 2002 roku w kościele wyremontowano zabytkowe organy.
Kościół jest orientowany, zbudowany na planie krzyża greckiego, z ramionami zwężającymi się nieco na zewnątrz. W każdym z czterech ramion znajduje się osobne wejście do wnętrza świątyni. Na skrzyżowaniu naw znajduje się barokowa wieżyczka. Pomiędzy północnym i zachodnim ramieniem usytuowana jest mała zakrystia. Środkowa część kościoła przykryta jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Ramiona krzyża, na których założono płaskie stropy, oddzielone są od części środkowej profilowanymi belkami podciągowymi opartymi na okrągłych słupach imitujących kolumny. Zwieńczone one zostały malowanymi kapitelami. W ramieniu zachodnim skonstruowano emporę organową opartą na 10 słupach. Ściany budynku zbudowano w technice zrębowej a trójspadowe dachy pokryte są gontami. Całkowita powierzchnia wynosi 592 m².
Dwustronny ołtarz główny początkowo usytuowany był centralnie na przecięciu obu osi kościoła, jednak obecnie przesunięty jest nieco na wschód. Otoczony jest balustradą, a w narożnikach posiada cztery rzeźby aniołów. Pośrodku znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W kościele znajdowały się również trzy ołtarze boczne. Pierwszy z tryptykiem gotycko-renesansowym z 1520 roku został przeniesiony do kościoła parafialnego w Bralinie. Drugi ołtarz boczny z dekoracją okuciową i figurką gotycką św. Stanisława z ok. 1500 roku jest zbudowany w stylu późnorenesansowym i pochodzi z początków XVII wieku. Trzeci barokowy ołtarz boczny z XVIII wieku także zdobią rzeźby. W świątyni znajduje się również czternaście obrazów Męki Pańskiej z przełomu XVIII/XIX wieku. We wnętrzu także obraz św. Wojciecha z XVII sprowadzony z kolegiaty Wniebowzięcia NMP w Kaliszu.
Parafia Bralin została odznaczona 6 lipca 1983 roku przez Ministra Kultury i Sztuki złotą odznaką za opiekę nad zabytkami. Wysiłki restauracyjne zostały również wyróżnione przez organizację Europa Nostra honorowym złotym medalem, który został przyznany 15 stycznia 1993 roku.
Obiekt umieszczono na karcie pocztowej Poczty Polskiej wprowadzonej do obiegu 7 lipca 1986, wydanej z okazji 850-lecia Bralina.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons
W czasie swego istnienia pod wpływem wilgoci budynek zniszczał i groził zawaleniem. W latach 1978–1987 przeprowadzono gruntowny remont i konserwację budynku. Niektóre części kościoła, głównie fundamenty, zostały wymienione. Podczas remontu odrestaurowano również oryginalną polichromię wnętrz, malowidła ołtarzy oraz sklepień. W kwietniu 2002 roku w kościele wyremontowano zabytkowe organy.
Kościół jest orientowany, zbudowany na planie krzyża greckiego, z ramionami zwężającymi się nieco na zewnątrz. W każdym z czterech ramion znajduje się osobne wejście do wnętrza świątyni. Na skrzyżowaniu naw znajduje się barokowa wieżyczka. Pomiędzy północnym i zachodnim ramieniem usytuowana jest mała zakrystia. Środkowa część kościoła przykryta jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Ramiona krzyża, na których założono płaskie stropy, oddzielone są od części środkowej profilowanymi belkami podciągowymi opartymi na okrągłych słupach imitujących kolumny. Zwieńczone one zostały malowanymi kapitelami. W ramieniu zachodnim skonstruowano emporę organową opartą na 10 słupach. Ściany budynku zbudowano w technice zrębowej a trójspadowe dachy pokryte są gontami. Całkowita powierzchnia wynosi 592 m².
Dwustronny ołtarz główny początkowo usytuowany był centralnie na przecięciu obu osi kościoła, jednak obecnie przesunięty jest nieco na wschód. Otoczony jest balustradą, a w narożnikach posiada cztery rzeźby aniołów. Pośrodku znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W kościele znajdowały się również trzy ołtarze boczne. Pierwszy z tryptykiem gotycko-renesansowym z 1520 roku został przeniesiony do kościoła parafialnego w Bralinie. Drugi ołtarz boczny z dekoracją okuciową i figurką gotycką św. Stanisława z ok. 1500 roku jest zbudowany w stylu późnorenesansowym i pochodzi z początków XVII wieku. Trzeci barokowy ołtarz boczny z XVIII wieku także zdobią rzeźby. W świątyni znajduje się również czternaście obrazów Męki Pańskiej z przełomu XVIII/XIX wieku. We wnętrzu także obraz św. Wojciecha z XVII sprowadzony z kolegiaty Wniebowzięcia NMP w Kaliszu.
Parafia Bralin została odznaczona 6 lipca 1983 roku przez Ministra Kultury i Sztuki złotą odznaką za opiekę nad zabytkami. Wysiłki restauracyjne zostały również wyróżnione przez organizację Europa Nostra honorowym złotym medalem, który został przyznany 15 stycznia 1993 roku.
Obiekt umieszczono na karcie pocztowej Poczty Polskiej wprowadzonej do obiegu 7 lipca 1986, wydanej z okazji 850-lecia Bralina.
Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Sławomir Milejski, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Bralin, wielkopolskie