Świątynia została wzniesiona w latach 1725-1727 z fundacji Teodora Lubomirskiego, wojewody krakowskiego. Budowla stanęła na miejscu starszej, drewnianej. Nie wiadomo dokładnie, kim byli wykonawcy kościoła. Być może byli to murarze, cieśle z niedalekiego Głogowa Małopolskiego, miasteczka będącego w posiadaniu Lubomirskich. Prace wykończeniowe wewnątrz kościoła zostały wykonane przez rzemieślników z Kolbuszowej. Budowla jest ozdobiona malowidłami figuralnymi i ornamentalnymi, w jej wnętrzu są umieszczone także liczne rzeźby. Świątynia murowana została poświęcona przez biskupa pomocniczego przemyskiego Andrzeja Pruskiego, w dniu 31 sierpnia 1729 roku. Otrzymała wtedy wezwanie św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Do 25 listopada 1989 roku kościół spełniał rolę parafialnego, kiedy to ukończono nowy kościół parafialny. Obecnie stara świątynia jest remontowana. Wnętrze jest odnawiane przez konserwatorów. W 2004 roku wymieniono dach kościoła, następnie w 2006 roku jego fasadę, a w 2007 roku jego otoczenie.






Opis skopiowano z wikipedii.