Przedmiotem ochrony jest naturalne zbiorowiska o charakterystycznej roślinności górskiej i lasu puszczańskiego.

Rezerwat leży na wschód od miejscowości Siekierno, w południowej części Sieradowickiego Parku Krajobrazowego i obejmuje część północnego zbocza (bez szczytu) Góry Sieradowskiej (382 m n.p.m.) w Pasmie Sieradowickim Gór Świętokrzyskich. Obszar rezerwatu tworzą kopulaste wzniesienia i rozdzielająca je doliny Świśliny i jej dopływów.

W drzewostanie rezerwatu dominuje jodła i buk, w mniejszych ilościach występują też: dąb, modrzew, jawor, klon, jesion, grab, świerk, sosna, brzoza i olcha.

Występuje tu wiele gatunków roślin chronionych i rzadkich, m.in.: wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, pełnik europejski, zdrojówka rutewkowata, zawilec wielkokwiatowy, parzydło leśne, kruszczyk szerokolistny, gnieźnik leśny, listera jajowata, buławnik mieczolistny, paprotnik kolczysty, zanokcica skalna, zanokcica zielona, widłak wroniec, widłak jałowcowaty i widłak goździsty.

Przez rezerwat przechodzi niebieski szlak turystyczny im. E. Wołoszyna z Wąchocka do Cedzyny.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jakub Hałun, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons