elem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie mozaiki łąk w dolinie rzeki Chocieli z występującymi tu rzadkimi gatunkami roślin oraz walorów krajobrazowych doliny”.

Krajobraz obszaru chronionego jest różnorodny, ukształtowany przez dolinę rzeki Chocieli o głębokości do 50 metrów, jej liczne zagłębienia oddzielone długimi progami oraz meandry. Wśród gleb dominują torfy, a z wysokich zbocz spływają źródliska. Występują tu różne typy chronionych siedlisk: torfowiska pojezierne, przepływowe i zasilane wodami podziemnymi, naporowymi torfowiska źródliskowe, a także młaki, ziemnowilgotne łąki trzęślicowe, eutroficzne łąki wilgotne rdestowo-pełnikowe i ostrożeniowe oraz łąki rajgrasowe i wiechlinowo-kostrzewowe, użytkowane rolniczo.

Obszar rezerwatu jest w większości podmokły i tworzy specyficzne warunki do rozwoju roślin. Na jego terenie zinwentaryzowano 36 zespołów i zbiorowisk roślinności źródliskowej, torfowiskowej, bagiennej, łąkowej, leśnej i zaroślowej. Najcenniejszym przyrodniczo gatunkiem jest pełnik europejski (róża kłodzka, Trollius europaeus L.), który ma tutaj swoje największe skupisko na całym Pomorzu. Innymi występującymi tu roślinami są: wielosił błękitny, pełnik europejski, podkolan zielonawy, kruszczyk błotny, storczyk plamisty, storczyk szerokolistny, listera jajowata.

Wśród ustalonych w 2018 zadań ochronnych rezerwatu znajdują się m.in. koszenie i nawożenie łąk, rekultywacja gleby i sporządzenie ekspertyzy hydrologicznej.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons