W 1988 roku, w Boże Narodzenie (wg. kalendarza juliańskiego) oddano do użytku cerkiew dolną, położoną w podziemiach budowanej świątyni. W podziemnej cerkwi do ukończenia prac nad główną bryłą budowli odbywały się wszystkie nabożeństwa. Nastepnie została przeznaczona jedynie do nabożeństw pogrzebowych.
Cerkiew została konsekrowana 16 maja 1999, w święto patronalne.
Cztery lata po poświęceniu cerkwi w jej wnętrzu rozpoczęto prace nad wykonaniem kompleksu fresków. W 2000 roku zawieszono panikadiło. Najpóźniej ukończona została dzwonnica cerkiewna, którą wybudowano dopiero w latach 2006–2012.

Cała koncepcja architektoniczna cerkwi opiera się na symbolice Zesłania Ducha Świętego. Ściany i kopuły mają kształt języków ognia. Świątynia posiada pięć kopuł, które odnoszą się do Chrystusa i czterech ewangelistów. Nawa cerkiewna została rozplanowana na rzucie oktagonu o powierzchni ponad 800 metrów kwadratowych. Od wschodniej strony znajduje się pomieszczenie ołtarzowe rozdzielone na część z ołtarzem głównym oraz z ołtarzem bocznym. Nawa główna połączona jest także z pomieszczeniem przeznaczonym do chrztów, zakrystią. W świątyni znajduje się empora przeznaczona dla chóru cerkiewnego.

Dzwonnica pełni także rolę bramy prowadzącej na teren cerkiewny. Wzniesiona została na rzucie kwadratu o boku 12 metrów. Na 70–metrowej wieży, na trzech poziomach, począwszy od wysokości 26 metrów znajduje się dziesięć dzwonów Dzwony znacząco różnią się wagą – największy waży 800 kg, najlżejszy – 18 kg.
Dzwonnicę zdobią motywy greckich krzyży i mozaiki.

Na terenie cerkwi znajduje się pomnik prawosławnych mieszkańców Białostocczyzny zaginionych i zabitych w latach 1939–1956: żołnierzy Wojska Polskiego, walczących w szeregach Armii Czerwonej, ofiar niemieckiego terroru, radzieckiej deportacji, egzekucji i pacyfikacji z rąk polskiego podziemia niepodległościowego w latach 1944–1956. Pomnik składa się z tablic z pamiątkowym napisem: "Prawosławnym ofiarom drugiej wojny światowej, męczennikom za wiarę i narodowość w latach 1939–1956. Świętym Ziemi Podlaskiej" oraz z wykazem wybranych miejscowości, w których ginęli prawosławni. Całość wieńczy kopułka zwieńczona krzyżem.

Wygląd ikonostasu znajdującego się we wnętrzu świątyni nawiązuje do kształtu cerkiewnych kopuł. Przestrzeń między wizerunkami świętych wypełniono motywami roślin, owoców winorośli oraz krzyży i rozet.
Ściany cerkwi zostały pokryte dekoracją malarską o łącznej powierzchni 6500 metrów kwadratowych. W najwyższej części głównej kopuły od wewnętrznej strony wykonano cerkiewnosłowiański napis "Swiat, Swiat, Swiat, Gospod Sawaof, ispołn' niebo i ziemla sławy twojeja" (Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów, pełne są niebiosa i ziemia chwały twojej). Poniżej okien w kopule namalowano postacie archaniołów, a pod nimi umieszczono cytat z Psalmu 148 "Chwalitie Gospoda z niebies, chwalitie Jego w Wysznich, Chwalitie Jego wsi Angieły Jego, Chwalitie jego wsie siły Jego".

W cerkwi znajduje się panikadiło o wadze 1200 kg i łącznej rozpiętości sześciu metrów, złożone z dwóch części, z których wyższą umieszczono w samej kopule, a niższą – na wysokości 9 metrów od podłogi. Żyrandol podtrzymywany jest przez 24 liny symbolizujące zstępującego na ziemię Ducha Świętego.