Pomnik na niewielkim wzniesieniu upamiętniający bohaterską obronę miasta pod dowództwem ppłk Zygmunta Szafranowskiego przez żołnierzy 42. Pułku Piechoty, którzy odparli cztery ataki Niemców. Do realizacji pomnika użyto drzew rosnących przy trasie do Warszawy, "świadków" wydarzeń z 1939 roku w postaci okorowanych pni wierzb i topoli, które odpowiednio posadowiono i zakomponowano tworząc niesamowitą scenografię dramatycznych wydarzeń z tamtego okresu.

Podczas rekonstrukcji w latach 1988-1989 wykonano nowe elementy kompozycji w postaci wykonanych z blachy miedzianej 11 drzew zachowując ich uprzednią wielkość i skalę. Uzupełniono także informacje poświęcone jednostkom wojskowym biorącym udział w walkach w 1939 roku poprzez wykonanie tablic z napisami. Odsłonięcie zrekonstruowanego pomnika nastąpiło w 50. rocznicę wybuchu II Wojny Światowej - 1 września 1989 roku.

W roku 2008 dokonano rewaloryzacji pomnika, ponieważ elementy miedziowe stały się łupem złodziei. Z 11 drzew w całości przetrwały tylko 3, pozostałe stanowiły odarte z miedzianych koron betonowe kikuty.
Podczas rewaloryzacji głównym elementem kompozycji stał się akcent rzeźbiarski zainspirowany ostrzelaniem przedpola z okopów oraz korony drzew wykonane w ekspresyjnej formie. Odrestaurowano maszt i starą studnię. Na przedniej ścianie elewacji wykonano symbole w postaci płaskorzeźb jednostek, biorących udział w walkach. Zainstalowano oświetlenie.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Rapnik / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)