Białowieski Park Narodowy jest drugim (po Pienińskim Parku Narodowym) najstarszym parkiem narodowym w Polsce i jednocześnie jednym z najstarszych w Europie. Znany z ochrony najlepiej zachowanego fragmentu Puszczy Białowieskiej (ostatniego w Europie fragmentu lasu pierwotnego) oraz największej na świecie wolnościowej populacji żubra (kilkaset osobników).

Dyrekcja Parku swoją siedzibę ma w Białowieży. W skład parku wchodzą trzy jednostki administracyjne: Ośrodek Hodowli Żubrów (z trzema rezerwatami hodowlanymi i Rezerwatem Pokazowym Żubrów), Obręb Ochronny Orłówka i Obręb Ochronny Hwoźna.

Do Białowieskiego Parku Narodowego co roku przyjeżdża około 140 tysięcy turystów. Największym zainteresowaniem cieszą się Rezerwat Pokazowy Żubrów, muzeum BPN i Obszaru Ochrony Ścisłej BPN. Do muzeum i obszarów ochrony ścisłej wejść mogą jedynie turyści pod opieką przewodnika. Na tym obszarze udostępniono szlaki do Dębu Jagiełły i do sosen bartnych (zwiedzanie trwa około 3 godzin). W dolinie Narewki wybudowano wieżę do obserwacji zwierząt.

Puszcza Białowieska jest najlepiej zachowanym lasem naturalnym na Nizinie Wschodnioeuropejskiej. Zamieszkuje ją olbrzymia, jak na tę strefę klimatyczną liczba gatunków zwierząt (stwierdzono występowanie około 12.000 gatunków, przy czym szacuje się że
puszcza rozpoznana jest w około 50%, zatem liczba gatunków może być znacznie większa). O wartości Puszczy nie stanowi jedna liczba występujących tu gatunków. Mało jest tu gatunków
występujących w środowisku przekształconym przez człowieka a bardzo dużo gatunków charakterystycznych dla lasów naturalnych. Przeważają bezkręgowce, w szczególności owady
(8.000 gatunków), występuje 120 gatunków ptaków, 7 gatunków gadów i 11 gatunków płazów.

Symbolem Parku jest Żubr, gdyż właśnie w tym parku ocalono to zwierzę od zagłady. Niemal całkowicie żubry wyginęły już w XVIII wieku. Jedyne populacje przeżyły na Kaukazie i w Puszczy Białowieskiej. W 1919 roku zabity został ostatni osobnik w Puszczy Białowieskiej. Wyginęła także populacja kaukaska. Do Białowieży ściągać zaczęto osobniki z ogrodów zoologicznych. Początkowo hodowane były one na osobnym dziedzińcu. Na wolność wypuszczone zostały dopiero w 1952 roku. Obecnie Puszczę zamieszkuje około 950 żubrów, spośród 4500 na całym świecie. Wszystkie pochodzą z białowieskiej hodowli.

Ponad 2/3 powierzchni parku zajmują lasy liściaste. Największą powierzchnię zajmują lasy grądowe (dębowo-gradowe), rosnące na najżyźniejszych glebach puszczy. Występuje tu 20 zespołów leśnych. Ogólnie flora Parku liczy ponad 1000 gatunków roślin, w tym 728 gatunków roślin naczyniowych, 277 gatunków porostów. Spośród najbardziej rzadkich należy wymienić fiołka bagiennego, arnikę górską, kosaćca syberyjskiego i pełnika europejskiego.

fot. FrDr, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons