Pierwszy kościół w Prężynie wzniesiono w 1233 roku. W 1796 roku świątynię poszerzono o kolejną część. Ze względu na zły stan fundamentów świątyni postanowiono częściowo rozebrać świątynię wraz z wieżą.

Nową świątynię wzniesiono w latach 1888-1889 z wykorzystaniem prezbiterium z poprzedniej świątyni. Świątynię wzniesiono z cegły na planie prostokąta z czteroprzęsłową nawą oraz z prezbiterium zamkniętym ścianą prostą, na kamiennym cokole. Po zachodniej stronie znajduje się czworoboczna wieża a od południa dobudówki: w pierwszym przęśle od wschodu kruchta, zaś od zachodu kaplica.

Z wyjątkiem otynkowanego prezbiterium elewacje świątyni są ceglane, artykułowane dwuuskokowymi skarpami i otworami okiennymi w ostrołukowych arkadach. Przeszklenia mają formę triforium z wyższą partią środkową. Na południowej ścianie kaplicy znajdują się dwa ostrołukowe otwory okienne, powyżej których utworzono oculus.

Wieża zwieńczona jest ceglanym gzymsem koronującym. Centralnie w II kondygnacji umieszczono ostrołukową wnękę, w której znajduje się otwór okienny zamknięty odcinkiem łuku a powyżej tarcza zegarowa.

Trójnawowe wnętrze świątyni nakryte jest krzyżowo-żebrowymi sklepieniami, wspartymi na ceglanych kolumnach. Na ścianie nawy, ponad wejściem do kruchty znajduje się obraz z przedstawieniem św. Urbana, autorstwa Josepha Fahnrotha.
Całe wyposażenie świątyni wykonane zostało przez architekta Elsnera z Monachium. Witraż nad ołtarzem głównym wykonał profesor Ulke z Monachijskiej Szkoły Sztuki Stosowanej.


Kościół w 1966 roku został wpisany do rejestru zabytków.



Zdjęcia: Wlodek k1, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons