Kościół został ufundowany przez Antoniego Dębowskiego, biskupa płockiego. W 1886 roku świątynię przebudowano - przedłużono nawę.

Kościół jest jednonawowy, drewniany o konstrukcji zrębowej. Prezbiterium nie jest wydzielone z nawy, trójbocznie zamknięte, z boku umieszczona zakrystia. Od frontu nawy znajduje się kruchta z wejściem osłoniętym dwuspadowym daszkiem podpartym dwoma słupami. Dach jednokalenicowy, kryty gontem. W części frontowej dachu umieszczona jest ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany dach z latarnią. Wnętrze świątyni nakryte płaskim stropem belkowym. Chór muzyczny podparty czterema słupami, posiada prostą linię parapetu. Na chórze znajduje się prospekt organowy 8-głosowy, wykonany przez Franza Riederera. Główny ołtarz w stylu barokowym, wykonany w 1730 roku. Dwa boczne ołtarze pochodzą z końca XIX wieku. Ambona neobarokowa, powstała w XIX wieku. Chrzcielnica w stylu późnobarokowym, z końca XVIII wieku. Stacje drogi krzyżowej zostały wykonane w 1928 roku.

Świątynia w 1936 roku została wpisana do rejestru zabytków.




Zdjęcia: 1bumer, CC BY-SA 3.0 PL , via Wikimedia Commons