W XIII wieku Bardo stało się ośrodkiem kultu maryjnego. Pielgrzymi przybywali do słynącej z cudów figury Matki Boskiej z Dzieciątkiem, tzw. Tronującej Madonny.

W późnobarokowym zespole ciekawa jest świątynia w kształcie emporowej bazyliki bez transeptu. Wewnątrz znajduje się zespół późnobarokowych ołtarzy. Ołtarz główny pochodzi z 1715 roku, znajduje się w nim obraz "Nawiedzenie Marii i Elżbiety", z 1704-1705. Tabernakulum żelazne z 1877, flankowane postaciami św. Jadwigi i Jana Ewangelisty. Ambona bogato dekorowana z 1698 roku. Organy z 1759 roku. Boczne ołtarze barokowe z 1777 roku.

Obok kościoła w latach 1712-1716 wzniesiono budynku klasztorne, w których do 1810 roku przebywali cystersi.
Obecnie w klasztorze istnieje małe muzeum związane z historią kultu maryjnego w Bardzie, zawierajace m.in. fragmenty wyposażenia kościoła opactwa w Lubiążu.

W 2008 roku papież Benedykt XVI nadał świątyni tytuł bazyliki mniejszej.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Halicki / CC BY-SA 3.0 PL (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/deed.en)