Otwarcie parku nastąpiło w sierpniu 2012 r. W styczniu 2013 r. do istnienia powołano muzeum typu skansenowego o nazwie Żywiecki Park Etnograficzny, któremu powierzono administrowanie parkiem. Park odwzorowuje układ urbanistyczny i zabudowę typową dla wsi Beskidu Żywieckiego. Na jego teren przeniesiono już 17 zabytkowych obiektów architektury, głównie drewnianej.

Zwiedzający podziwiać mogą:

- budynek szkoły z Rychwałdu z 1900 r.

- XIX-wieczny spichlerz z Suchej Beskidzkiej

- kompletną zagrodę chłopską (dom mieszkalny pochodzący z 1895 r.), na której swoje piętno odcisnęły działania ostatniej wojny

- kuźnię z początku XX w. ze Ślemienia

- chatę bogatego chłopa z Łękawicy z 1911 r.

- chałupę z 1901 r., wzniesioną w stylu wołoskim, translokowaną z Kukowa

- "chałupę zielarki" w XIX-wiecznym budynku, pochodzącym z Korbielowa

- chałupę ze Świnnej z unikatowymi detalami snycerskimi wykonanymi w stylu alpejsko-tyrolskim (zapożyczenie stylistyki, która dotarła na ten teren za pośrednictwem właścicieli Żywiecczyzny - Habsburgów)

- małomiasteczkową aptekę w budynku z początku XX wieku, pochodzącym z Międzybrodzia Bialskiego

Ponadto na terenie parku znajdują się dwie piwniczki - półziemianki oraz trzy studnie - każda o innym sposobie pobierania wody (jedna posiada żuraw). Całość uzupełniają przydrożne krzyże i kapliczki: kamienna, pochodząca z Gilowic oraz drewniana z rzeźbą autorstwa Józefa Hulki.

We wnętrzach budynków zrekonstruowano wystrój oraz urządzono ekspozycje obrazujące wszelkie aspekty życia górali.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Góral Beskidzki, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons