To drzewo o pojedynczym pniu, z wysoko położoną koroną. Obwód w latach 2013-2014 wynosił 480 cm, natomiast wysokość – 29 metrów. Widoczne są liczne ślady po oderwanych konarach, a u podnóża dębu także dwie dziuple, zabezpieczone kratami. Wiek drzewa ocenia się szacunkowo na około 300 lat.

Dąb zawdzięcza swą nazwę wydarzeniom z II połowy XIX wieku. W czasie powstania styczniowego, pod jego konarami zebrali się mieszkańcy, którym dawano broń i zagrzewano ich do walki. Wydarzenia te opisano w „Głosie Robotniczym”, w wydaniu z 9 marca 1960 roku:
"(…) drzewa, jak ludzie, mają swoje imiona – w parku Mickiewicza, na Julianowie, rośnie do dzisiaj dąb, zwany kosynierem, pod jego konarem w dniu 31.01.1863 r. Józef Tampicki, stary garibaldczyk, wręczył robotnikom łódzkim kosy i myśliwskie strzelby skałkowe, a łódzkie kobiety przekazały im sztandar z orłem z napisem > (…)"


Kosynier był wymieniany w licznych publikacjach, między innymi w opracowaniu Parki Łodzi:Praca zbiorowa z 1961 roku, autorstwa profesora UŁ, Jakuba Mowszowicza. Wzmiankę na temat dębu (fotografia i obwód – 478 cm) podano też w publikacji Pomniki przyrody województwa łódzkiego z 2010 roku, autorstwa Ireneusza Burzyńskiego, Grażyny Ojrzyńskiej i Piotra Wypycha. Pomiary (480 cm obwodu) i fotografię zamieszczono również w albumie Polskie Drzewa z 2014 roku, autorstwa Krzysztofa Borkowskiego.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Buforowy23, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons