Budynek, oprócz funkcji teatralnych spełnia też rolę miejsca, w którym można organizować innego rodzaju imprezy masowe, takie jak bale noworoczne, pokazy mody, różnego rodzaju zloty i zjazdy. W latach 2000–2009 Teatr Wielki był miejscem głównych wydarzeń Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Camerimage, Grand Prix Jazz Melomani, od 2016 odbywają się tutaj Gale Otwarcia i Zamknięcia Festiwalu Transatlantyk. Na projekt teatru rozpisano konkurs, w którym udział wzięli m.in.: Julian Duchowicz i Zygmunt Majerski (II nagroda ex aequo) Jan Bogusławski i Bohdan Gniewiewski (II nagroda ex aequo) Helena Syrkusowa i Szymon Syrkus (wyróżnienie). Ostatecznie zaprojektowanie teatru powierzono specjalnie powołanemu zespołowi; projektantami byli Józef i Witold Korscy oraz Roman Szymborski. Budowa rozpoczęła się w 1949 i trwała 17 lat. Przedłużająca się budowa wynikała z usytuowania gmachu na terenie bagiennym, co znacznie komplikowało prace ziemne. Teatr Wielki jest jedną ze sztandarowych łódzkich realizacji okresu socrealizmu. Należy jednak dodać, że sama forma budynku stanowi kontynuację przedwojennych rozwiązań stosowanych przez J. Korskiego. Obok łódzkiego Domu Partii czy ówczesnej Centrali Importowej Przemysłu Włókienniczego „Textilimport”, to kolejny obiekt który silnie wpłynął na pejzaż architektoniczny miasta. Dominującym elementem monumentalnej bryły teatru jest fasada z podcieniami wspartymi na masywnych filarach, fryzem oraz loggią podzieloną smukłymi kolumnami. Budynek Teatru Wielkiego znajdujący się przy placu Dąbrowskiego jest drugim pod względem wielkości gmachem operowym w Polsce i jednym z największych w Europie. Pierwotnie widownia teatru liczyła 1270 miejsc; po remoncie przeprowadzonym w 2003 jest 1074 miejsc. Kubatura budynku głównego i technicznego Teatru Wielkiego wynosi łącznie 195 000 m³. Fosa orkiestrowa mieści około 70 muzyków. Dzięki dwóm zamontowanym w niej zapadniom można wyrównać jej poziom z poziomem sceny, powiększając tym samym proscenium. W budynku teatru mieszczą się wszystkie niezbędne do przygotowania pracownie: scenograficzna, stolarska, ślusarska, szewska, krawiecka, modelarska, perukarska, nakryć głowy. Artyści mogą pracować w czterech dużych salach prób i w kilku mniejszych pokojach pracy indywidualnej. W okresie od stycznia 2012 do pierwszych dni kwietnia 2013 roku, dzięki środkom pozyskanym z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, budynek Teatru Wielkiego przeszedł gruntowną, pierwszą od ponad 40. lat, modernizację. W tym czasie opera nie zaprzestała działalności i swoje spektakle prezentowała na scenie Teatru im. Stefana Jaracza, a także w innych miejscach Łodzi. Opis skopiowano z wikipedii. fot. Andrzej Kosiński, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons