Wieża posiada 67,7 metra wysokości. Na jej szczyt prowadzi 308 schodów. Latarnia jest udostępniona do zwiedzania. Zespół latarni składa się z trzech części: wieży latarni oraz przylegających od strony północnej i południowej dwukondygnacyjnych budynków w którym mieszczą się urządzenia radiolatarni oraz pomieszczenia dla obsługi. Kiedyś mieszkali tu latarnicy z rodzinami dbając o to, aby latarnia nigdy nie zgasła.

Historia nawigacji w Świnoujściu zaczyna się już w XVII wieku. Nie istniała wówczas jeszcze żadna latarnia, ale na wzniesieniu w Chorzelinie palone było duże ognisko. Pierwsza latarnia została wzniesiona w 1805 roku. Stała na głowicy falochronu i zbudowana była z luster i desek. W 1828 roku w jej miejscu powstała nowa, stalowa.

Budowę obecnej latarni rozpoczęto w 1854 roku a uruchomiono w 1857. Była to godna podziwu budowla w tamtych czasach. Grubość ścian wynosiła 1,7 metra (przy galerii dolnej) i 1,3 metra (przy galerii górnej). Do 1945 roku była to najwyższa latarnia na terytorium Niemiec.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Tomasz Lerczak / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)