Karol Schreiber (1820-81) był twórcą wielkiego imperium przemysłowego. Projekt mauzoleum zamówiono u Edwarda Lilpopa, który zaprosił do współpracy Józefa Dziekońskiego. Według ich planów, w latach 1885-88 wybudowano mauzoleum, które zadziwiło wszystkich. Prasa pisała: "niepospolite dzieło architektury, zaprojektowane z wielkim smakiem i wykonane z niezwykłą starannością". Neogotycka architektura została oparta na najlepszych wzorcach gotyku niemieckiego i francuskiego. Czytelne są nawiązana do m.in. kaplicy Sainte-Chapelle w Paryżu.

W krypcie kaplicy spoczęły doczesne szczątki Karola Scheiblera i jego dwóch wcześnie zmarłych synów – Leopolda i Feliksa. W latach późniejszych pochowani zostali tam kolejni członkowie rodziny, w tym wdowa po zmarłym, Anna Scheibler.

Jest to budowla o charakterze dwukondygnacyjnym. W przyziemiach zlokalizowano dwie krypty grobowe, zaś w części naziemnej znajduje się kaplica cmentarna. Jest to kaplica jednonawowa, na planie krzyża łacińskiego. Posiada smukłą bryłę zwieńczoną wieżą kamienną o wysokości 37 metrów. Kaplicę wykonano z cegły, obłożono z zewnątrz kamieniem. U podstawy wieży znajdują się figury ośmiu muzykujących aniołów. W całej Europie wzniesiono zaledwie kilka budowli dorównujących klasą łódzkiemu mauzoleum.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Mariochom / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)