Pierwotnie na posesji stały dwa parterowe drewniane budynki, które kilkukrotnie zmieniały właścicieli. Od roku 1874 posesja należała Dawida Sendrowicza, który był właścicielem posesji do 1908 roku. Kamienica powstała w latach 1897–1898 według projektu architekta Dawida Lande, na zamówienie właściciela. W 1908 roku kamienicę nabył Z. Liebermann.

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem A/64 z 20.01.1971.



Na czterokondygnacyjnym, eklektycznym budynku z mansardowym dachem znajdują się motywy neoromańskie, neogotyckie, neorenesansowe i barokowe. Wykusz nakryty jest hełmem, a dwa pseudoryzality ze szczytami ozdobione są m.in. płaskorzeźbami smoków i delfinów.

Kamienica jest przykładem wpływu architektury na zmianę charakteru śródmieścia Łodzi z przemysłowego na wielkomiejski.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Michał Tomczak, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons