Pierwotnie budynek należał do Biura Projektów Chemitex. Był to wówczas 13-piętrowy gmach z parterem częściowo wspartym na betonowych kolumnach z charakterystyczną rurą, która stała się symbolem budynku, przez co często Łodzianie określali go jako gmach "pod rurą".
Gazownia Łódzka zakupiła budynek na początku lat 90. W 1998 roku rozpoczęto przebudowę budynku. Remont trwał rok. Wygląd wieżowca uległ znacznej zmianie. Budynek otrzymał szklaną elewację. Rura ocalała, choć nie widać jej już z ulicy (została zabudowana). Na górnych kondygnacjach dodany został wykusz, fasada ostatniego piętra została zaokrąglona, a nowe okna tworzą obecnie szczelną elewacje i nie można ich już otwierać.






Zdjęcia: Mietek Ł, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons