Jest to czteropiętrowy budynek wzniesiony w 1912 roku z przeznaczeniem na magazyn fabryczny. Był jednym z pierwszych w Europie budynków, w którym zastosowano żelazobeton. Budynek jak i cała fabryka znajdująca się w pobliżu należał do rodziny łódzkich przemysłowców - Schweikertów. W 1913 roku obiekt rozbudowano dodając m.in. wieżę ciśnień ze zbiornikiem na wodę. W 1928 roku w budynku rozpoczęto produkcję obuwia gumowego. Po wojnie obiekt zajmowała Fabryka Wyrobów Gumowych "Stomil". W 1996 roku budynek zakupiła Politechnika Łódzka z myślą o urządzeniu w nim biblioteki. Budynek wyremontowano, nowocześnie urządzono i wyposażono dostosowując go do potrzeb biblioteki.

Gmach posiada 5 kondygnacji, około 10 tys, mkw., 22 metry szerokości i 100 metrów długości. Znajdują się tu zbiory Biblioteki Głównej oraz siedziba władz Biblioteki Politechniki Łódzkiej.



Zdjęcie: HuBar, CC BY-SA 2.5 , via Wikimedia Commons