W 1526 roku przeszła w ręce ewangelików, w latach 1741-1920 kościół garnizonowy. Zniszczenia podczas II Wojny Światowej sięgnęły 70%, kościół stracił całe wyposażenie i średniowieczne polichromie. Tuż po wojnie zabezpieczony i odbudowany w latach 1959-1961. W czerwcu 1963 przekazany kościołowi prawosławnemu.

Mimo wielu remontów i przebudów, do dziś zachowało się kilka dzieł, które niegdyś tworzył wystrój kościoła. Najcenniejszym z nich jest gotyckie retabulum ołtarza głównego ze scenami z Pasji i triumfu Chrystusa oraz Żywota św. Barbary. Obecnie zdekompletowany w MNW.
W świątyni znajdują się dwa ikonostasy: przed głównym ołtarzem oraz przed bocznym ołtarzem. Wnętrze katedry zdobią freski. Na wyposażeniu od 2019 roku znajdują się także trzy analogiony i dwa kioty wykonane w Grecji.

Na wieży katedry znajduje się sześcioramienny krzyż oraz Zegar Kluskowy, a także dwa mniejsze słoneczne. Przed 1945 rokiem zegar spóźniał się o około 15 minut. Zgodnie z legendą, nazwa zegara bierze się z tego, że dawniej wrocławskie gospodynie wrzucały kluski śląskie do garnka gdy biły dzwony w centrum miasta a wyciągały je, gdy bił spóźniający się Zegar Kluskowy. Gotowane przez ten okres czasu kluski miały wychodzić idealne.





Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Andrzej Otrębski / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)