Ogród, na której obecnie znajduje się pałac zakupiła w 1725 roku hrabina Esterle, znana też jako Anna Maximiliana Aloysia von Oppersdorf. Znana była ona ze swobodnych obyczajów a wśród jej wielu kochanków byli August II Mocny i Aleksander Benedykt Sobieski – syn króla Jana III. Hrabina nakazała wzniesienie w tym miejscu pałacu. Pałac miał trzy piętra i mansardowy dach przyozdobiony okazałą, dwukondygnacyjną facjatą. Do 1790 roku pozostawał w rękach rodziny von Lambergów. Nastepnie mieściły się tu różne urzędy, wydawnictwa i redakcje. Za pałacem znajdował się ogród, jednak w 1909 roku został zabudowany poprzez budynki drukarni i wydawnictwa. W latach 1924-26 wnętrza pałacu gruntownie przebudowano w stylu neobarokowym.

W 1945 roku budynek został uszkodzony a powojenna odbudowa zmieniła kształt pałacu. Zachował się bogato rzeźbiony portal, neobarokowy hol, stolarka niektórych drzwi i kuta balustrada schodów. Budynki drukarni i wydawnictwa zburzono w latach 2001-2003 a po obu stronach pałacu wybudowano kompleks biurowo-handlowy. W tym samym okresie pałac został odbudowany. Starano się odtworzyć jego przedwojenny wygląd.

Pałac został wpisany do rejestru zabytków w 1962 roku.





Zdjęcie: Piotron, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons