Do XIX wieku na terenie miasta nie było żadnego centralnego cmentarza. Zmarłych grzebano w kościołach lub na przykościelnych cmentarzach. Istniały także choleryczne cmentarze, znajdujące się poza miastem. Pierwszy cmentarz powstał w 1813 roku, na Zielonym Rynku. Szybko okazał się jednak zbyt mały z powodu rosnącej liczby pochówków.

W 1881 roku podjęto decyzję o budowie nowej nekropolii. Magistrat przeznaczył na ten cel 42 000 m² gruntu, znajdującego się przy drodze na Kowal. Jednak i w tym przypadku dosyć szybko teren się zapełniał więc potrzebne było kolejne 5000 m² które dodano w 1893 roku. Kolejne powiększenie, także o 5000 m² miało miejsce w 1902 roku.
Znaczne powiększenie nekropolii wymusił wybuch I Wojny Światowej. W 1916 roku powiększono cmentarz o 4000 m² a wcześniej, w 1915 roku stanęło także Mauzoleum Żołnierzy Niemieckich we Włocławku. W 1917 roku cmentarz powiększono o 126 000 m².

Po wojnie bardzo dużo pochówków na cmentarzu odbywało się bez zezwolenia. Władze miasta postanowiły w związku z tym otoczyć cmentarz murem w 1931 roku. W 1928 roku postanowiono zlikwidować cmentarz przy Zielonym Rynku. Większość nagrobków uległa zniszczeniu, jednak te najbardziej zabytkowe zostały przeniesione na nowy cmentarz lub cmentarze w okolicach miasta. Prochy zmarłych umieszczono w zbiorowej mogile na nowym cmentarzu.

II Wojna Światowa przyniosła duże zniszczenia na terenie cmentarza. Hitlerowcy celowo dokonywali zniszczeń nagrobków zasłużonych Polaków. Z kolei w lutym 1945 roku, po pogrzebie żołnierzy Armii Czerwonej, dokonano dewastacji protestanckiej części cmentarza. W 1946 roku wzniesiono dom pogrzebowy a w 1972 roku dwie nowe bramy cmentarne. Na terenie cmentarza znajduje się także Cerkiew św. Mikołaja z 1895 roku.

Cmentarz komunalny jest najstarszym i największym cmentarzem na terenie miasta. Od marca 1990 działa nowa część cmentarza, zlokalizowana na podwłocławskiej Pinczacie.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Mariochom / CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)