Powierzchnia twierdzy wynosi ponad 30 hektarów. W skład kompleksu wchodzą:
Twierdza Główna
Obwarowania miejskie
Fort Posiłkowy Owcza Góra
Umocnienia Polowe

Pierwsza wzmianka o grodzie pochodzi z 981 roku, zakłada się że wówczas był to zespół drewnianych budynków otoczonych palisadą, którą czeski książę Sobiesław zdobył i spalił w 1114 roku. Sobiesław odbudował gród w 1129 roku i osadził w nim kasztelana Gonzatę.

W okresie XIII - XIX wiek gród został przebudowany w warowny zamek. W jej skład obok pomieszczeń mieszkalnych wchodziła kaplica i kościół św. Marcina i św. Wacława. Wodę czerpano z pięciu studzien, najstarsza pochodziła z 1393 roku a najgłębsza znajdowała się w 60-metrowym szybie.
W latach 1557-1560 rozbudowano twierdzę o zamek średni i niższy.
Twierdza Kłodzka odegrała istotną rolę w czasie obrony Śląska w pruskiej kampanii Napoleona (1806-1807). Jedna z legend mówi, że gdy Napoleon przejeżdżał na koniu przez Kłodzko, spadła mu z głowy czapka. W miejscu tym, Prusacy ufundowali kamienny obelisk z wyraźnie wytłoczoną czapką. Stoi on do dzisiaj i przez Prusaków uważany był za znak, który przepowiadał upadek cesarza.


W 1960 roku twierdza została uznana za zabytek i udostępniona zwiedzającym.
Obecnie dostępna jest do zwiedzania wraz z częścią podziemną liczącą około 1 kilometra.




Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Jar.ciurus [CC BY-SA (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]