Nazwa „Głodówka” pochodzi od podhalańskiego nazwiska Głód, które nosił dawny właściciel tego terenu.

Pierwszy budynek – drewniane schronisko – zbudowano na początku lat 30. XX wieku staraniem Towarzystwa Przyjaciół Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Otrzymało ono imię Karola Stryjeńskiego – profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, artysty, architekta, grafika i organizatora zajęć plenerowych dla studentów na polanie Głodówka. W 1935 towarzystwo przekazało schronisko w darze Związkowi Harcerstwa Polskiego, a jako obiekt harcerski zostało uroczyście otwarte przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego 25 października 1935, w obecności przewodniczącego ZHP Michała Grażyńskiego. W schronisku organizowano szkolenia, kursy i spotkania instruktorskie, a także stanowiło ono bazę dla obozów wędrownych i wycieczek.

W lutym 1938 budynek spłonął w wyniku pożaru. Natychmiast podjęto starania o jego odbudowę – m.in. powołano Społeczny Komitet Odbudowy Schroniska pod patronatem żeńskiej chorągwi ZHP w Krakowie. Obiekt odbudowano ze składek społecznych oraz zaciągniętej przez ZHP pożyczki w ówczesnym Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych. Nowy obiekt – obecny „Murowaniec” – został zaprojektowany przez inżyniera Antoniego Żukowskiego. Budowa trwała półtora roku, a uroczyste otwarcie planowane było na 1 września 1939. Podczas II wojny światowej obiekt znajdował się w administracji niemieckiej i nie uległ większemu zniszczeniu.

W 1945 schronisko wróciło we władanie Komendy Chorągwi Krakowskiej ZHP, a następnie zostało przejęte przez Naczelnictwo ZHP, które dysponowało obiektem do momentu bezprawnego wcielenia ZHP w struktury Związku Młodzieży Polskiej w 1950.

W latach 1950–1956 obiekt wykorzystywany był przez Związek Młodzieży Polskiej. W 1957 schronisko powróciło do ZHP. Początkowo było administrowane przez Centralną Składnicę Harcerską, a następnie przez Główną Kwaterę ZHP jako ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy.

W latach 80. XX wieku wybudowano drugi duży budynek – „Drewniak”. Zorganizowano również Salę Zawiszy Czarnego.

W 2005 Związek Harcerstwa Polskiego powołał do życia Fundację Harcerstwa Polskiego Schronisko Głodówka, która od stycznia 2006 zarządzała obiektem. Zmianie uległa również nazwa z Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy ZHP „Głodówka” na Schronisko Górskie ZHP „Głodówka”. W latach 2005–2006 schronisko przeszło remont, w wyniku którego odnowione zostały oba budynki. W grudniu 2021 obiekt utracił status schroniska, a nowym zarządcą została Fundacja Kształcenia, Wypoczynku i Rekreacji w Krakowie. Ośrodek służy obecnie harcerzom, młodzieży szkolnej oraz gościom prywatnym. Prowadzi również własne akcje i całoroczny program, między innymi letnie kampanie „Czyste Tatry”, uroczystości przyjęcia Betlejemskiego Światła Pokoju, ogólnopolski rajd z okazji Światowego Dnia Turystyki, kolonie dla dzieci, obozy czy turnusy świąteczne.

Na terenie obiektu zlokalizowana jest kaplica Betlejemskiego Światła Pokoju.

Polana Głodówka, na której położone jest schronisko, jest miejscem z rozległą panoramą polskich Tatr. Widok roztacza się na ponad 76-kilometrowy odcinek Tatr, od Hawrania (Słowacja) po Tatry Zachodnie.






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Croqette, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons