Pałac powstał na polecenie najbogatszego w Polsce bankiera II połowy XIX wieku - Leopolda Kronenberga. Na zespół dworski oprócz pałacu składa się oficyna-oranżeria, tzw. Stary Dwór (neogotycki pałacyk Miączyńskich) z II połowy XIX wieku. Na liście zabytków figuruje także park z I połowy XIX i XX wieku oraz kordegarda i ogrodzenie z końca XIX wieku.

Na terenie parku znajduje się neogotycki pałac, wybudowany za Miączyńskich, tzw. "stary pałac". Gdy w 1868 roku majątek nabył Kronenberg, polecił wybudować nowy pałac.

Po śmierci Leopolda Kronenberga w 1878 roku majątkiem zarządzali jego synowie – najpierw Stanisław Leopold Kronenberg (do 1887 r.), następnie Leopold Julian Kronenberg (do 1937). W 1904 roku Walerian Kronenberg poszerzył i przeprojektował park.

Po wojnie Komunistyczny dekret o reformie rolnej z 1944 roku pozbawił Kronenbergów dorobku pokoleń. W latach 1945-48 kompleks pałacowo-parkowy użytkowany był przez Komitet Wojewódzki PPR, od 1949 roku jako sanatorium przeciwgruźlicze. W 1960 roku przekształcono w Szpital Przeciwgruźliczy i Chorób Płuc.

Po wojnie większość obiektów zespołu pałacowego została poważnie zdewastowana.







Zdjęcie: JFZ ^^, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons