Bazą dla pałacu była wcześniejsza budowla wzniesiona za czasów rządów Zakonu krzyżackiego. Głównym powodem wzniesienia pałacu był pożar zamku krzyżackiego w 1550 roku, odwiecznej siedziby najwyższej władzy w Brodnicy. Do budowy pałacu wykorzystano fragmenty murów i zabudowań przedzamcza spalonego zamku.

Jednym z najważniejszych mieszkańców pałacu była księżniczka Anna Wazówna, która zamieszkiwała pałac w latach 1605-1625. Anna przeprowadziła się do Brodnicy z Krakowa, głównym powodem przeprowadzki było protestanckie wyznanie księżniczki, które powodowało niesnaski na dworze jej brata - króla Zygmunta III Wazy, gorliwego katolika. Na docelowe miejsce przeprowadzki Anna wybrała Brodnicę, w której jeszcze przed 2 laty żył i tworzył polski działacz protestancki Erazm Gliczner.

Pałac starostów brodnickich należał i był także rezydencją takich osobistości jak:
- Konstancja Habsburżanka – królowa Polski i Szwecji,
- Anna Katarzyna Konstancja Waza - królewna polska
- Cecylia Renata Habsburżanka – królowa Polski
- Maria Kazimiera d’Arquien, „Marysieńka” - królowa Polski.

Być może właśnie tutaj zatrzymał się Napoleon Bonaparte który w 1807 roku, przed dwa dni przebywał w Brodnicy.

W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściło się gimnazjum handlowe, szkoła muzyczna, szkoła powszechna i inne placówki oświatowe. Pałac spłonął w 1945 roku podpalony przez wojsko radzieckie, odbudowany w latach 1965-1970 z przeznaczeniem na Powiatowy Dom Kultury. Od 1986 roku był siedzibą Muzeum Regionalnego w Brodnicy. Obecnie siedziba Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej im. Ignacego Łyskowskiego.






Opracowano na podstawie wikipedii.