Olczyska Polana znajduje się w środkowej, szerokiej części Doliny Olczyskiej i jest wycięta w łupkach jury i triasu serii reglowej. Polana stanowiła centrum dawnej Hali Olczysko, należącej w XVIII wieku do górali z Białego Dunajca. Stało tu ok. 20 budynków pasterskich i łąkarskich w trzech skupiskach, dziś pozostały jedynie trzy. Polana miała w 1955 powierzchnię ok. 8 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 46%.

Od polany ku południowemu wschodowi ciągnie się grzbiet Suchego Wierchu (1225 m). Z polany rozlegają się widoki na otaczające wzniesienia reglowe. Od północnego wschodu są to Mały i Wielki Kopieniec, zaś od zachodu Nosal, Nieborak i Wysokie. Przy rozwidleniu szlaków postawiono ławki dla turystów.

Na zachodniej stronie polany przy żółtym szlaku na Nosalową Przełęcz znajduje się Wywierzysko Olczyskie (1070 m), jedno z największych wywierzysk Tatr Polskich. Źródło zasila Olczyski Potok, spływający Doliną Olczyską. Polana znajduje się na podłożu skał wapiennych, ale znaleźć można na niej pojedyncze, wielkie głazy granitowe, które przywleczone zostały z Tatr Wysokich przez lodowiec.

Nazwa polany, podobnie jak innych obiektów w bezpośredniej okolicy, pochodzi od przysiółka Olcza i jest pochodzenia wołoskiego. Według Józefa Nyki powszechna współcześnie forma Polana Olczyska (na Polanie Olczyskiej) jest mniej prawidłowa niż postać Olczysko.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Paweł Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons