Historia

Nadanie górnicze na kopalnię zostało wydane 2 października 1855 roku. Jako pierwszy zaczęto drążyć szyb Barbara. Po zaledwie 30 metrach natrafiono na kurzawkę i uskok tektoniczny, co w 1856 roku spowodowało zaprzestanie drążenia. Równolegle zaczęto drążyć szyb Concordia, który w 1862 roku na głębokości 117 metrów przerwał warstwę wodonośną i został zalany. W 1870 roku przystąpiono do osuszenia szybu, po czym nastąpiło dalsze zgłębianie do 170 metrów. Równocześnie trwały prace nad drążeniem drugiego szybu, nazwanego Kolejowym. W 1885 roku wydobyto rekordową w historii kopalni ilość węgla: 313 tys. ton. Na początku XX wieku, na południe od Guido wybudowano kopalnię "Delbruck" (obecnie „Sośnica-Makoszowy”) wydobywająca węgiel koksujący. W 1904 roku dokonano podziemnego połączenia obu kopalń. W 1912 roku kopalnię Guido formalnie włączono w kopalnię Delbruck.

W 1922 roku po podziale Śląska kopalnie pozostały po stronie niemieckiej. W 1928 roku Guido zostało unieruchomione a Kolejowy przestał pełnić funkcję wydobywczą (pełnij jedynie funkcję zjazdową dla załogi i towarów).

W 1967 roku zakład przekształcono w kopalnię doświadczalną M-300. W 1987 roku wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego następujące obiekty: szyb Kolejowy, maszynownię szybu Kolejowego, budynek nadszybowy szybu Kolejowego z wieżą wyciągową, szybik Guido oraz wyrobiska podziemne (poziom 170, poziom 320). 1 lipca 1996 roku kopalnia doświadczalna M-300 została postawiona w stan likwidacji. W 1997 roku zmieniono formę likwidacji kopalni na przekształcenie jej w skansen.W czerwcu 2007 roku wznowiono ruch turystyczny. Do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego w dniu 30 grudnia 2014 roku dopisano ponadto wyrobiska podziemne (poziom 320, poziom 150).

Charakterystyka skansenu

Guido jest miejscem unikatowym na skalę światową. Nie ma drugiego takiego wyrobiska w żadnym innym ośrodku muzealnym na świecie. Skansen tworzy zespół zabudowy powierzchniowej z wyposażeniem technicznym oraz korytarze na poziomach 170 i 320 metrów.

Poziom 170 przedstawia pracę górników na przełomie XIX i XX wieku na obszarze Śląska, niebezpieczeństwach pracy oraz jej tradycjach górniczych (kaplica św. Barbary). Trasę na poziomie 170 uzupełniają efekty multimedialne.
Poziom 320 - z stanowiskami pracowniczymi zachowanymi w stanie zbliżonym do pierwotnego. Odbywają się tu spotkania, koncerty i przedstawienia teatralne.
Poziom 355 - prowadzi przez wyrobiska. Zwiedzać można podczas tzw. "Szychty" - zwiedzanie w stroju górniczym z przewodnikiem-górnikiem i połączone z wykonaniem różnych prac górniczych lub w trybie "mroki kopalni", gdzie trasę zwiedza się po ciemku, z wykorzystaniem lamp osobistych.


fot. Kopalnia Guido