Pomniki upamiętniają w przestrzeni miejskiej współczesnej Warszawy najdalej wysunięte na granicach zamkniętej dzielnicy żydowskiej punkty. Powstały w miejscach, w których w latach 1940-1943 znajdowały się bramy, przerzucone kładki nad aryjskimi ulicami i budynki ważne dla mieszkańców getta.

Inicjatorami upamiętnienia najważniejszych granicznych punktów byli m.in. Stołeczny Konserwator Zabytków i pracownicy Żydowskiego Instytutu Historycznego. Każdy pomnik składa się z trzech elementów:
1. Odlanej z brązu tablicy o wymiarach 60 x 60 cm. na której przedstawiono kontury getta w jego najdalszych granicach i przedwojenną siatkę ulic na tle mapy Warszawy wraz z zaznaczonym punktem, na którym znajduje się upamiętnione miejsce.
2. Tablicy z pleksiglasu o wymiarach 36 × 50 cm, na której znajduje się krótka informacja w języku polskim i angielskim o roli, jaką dane miejsce odegrało w dziejach dzielnicy zamkniętej oraz z jednym lub dwoma zdjęciami pochodzącymi z okresu istnienia getta, poprzedzonymi jego krótką historią: "W ślad za zarządzeniami niemieckich władz okupacyjnych getto zostało odcięte od reszty miasta dnia 16 listopada 1940 r. Otoczony murem obszar miał z początku około 307 ha, potem był zmniejszany; od stycznia 1942 r. dzielił się na tzw. duże i małe getto. Stłoczono tu około 360 tys. Żydów z Warszawy i około 90 tys. z innych miejscowości. Około 100 tys. osób zmarło z głodu. W lecie 1942 r. Niemcy wywieźli i zamordowali w komorach gazowych Treblinki około 300 tys. osób. 19 kwietnia 1943 r. wybuchło powstanie; do połowy maja powstańcy i ludność cywilna ginęli w walce i w płomieniach systematycznie palonego getta; resztę Niemcy zamordowali w listopadzie 1943 r. na Majdanku, w Poniatowej i Trawnikach. Przeżyli nieliczni.

Pamięci tych, którzy cierpieli, walczyli, zginęli.

Miasto Warszawa, 2008 r."

3. Betonowych płyt o szerokości 25 cm. z żeliwnym, dwujęzycznym napisem MUR GETTA 1940/GHETTO WALL 1943 umieszczonych na trawniku lub chodniku, pokazujących dokładną lokalizację najbliższych fragmentów muru getta. Data 1940-1943 ma charakter symboliczny, ponieważ większość z upamiętnionych miejsc wyłączona została z getta w latach 1941-1943.

Większość tablic umieszczono na specjalnie zaprojektowanych 14 białych betonowych słupach o wysokości 230cm ustawionych na kostce brukowej. Pozostałe znajdują się na ścianach budynków.

Upamiętnienia powstały pomiędzy kwietniem i listopadem 2008 roku. Projekt zakładał początkowo oznakowanie przebiegu granic getta w 21 lokalizacjach. 22. punkt odsłonięto 27 stycznia 2010 roku w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Pamięci o Holokauście na zachowanym fragmencie muru getta przy ulicy Siennej.


Pomnik znajdujący się przy ul. Generała Andersa upamiętnia jedną z najważniejszych bram getta znajdującą się na ówczesnej ul. Nalewki. Przez tę bramę, o godzinie 5:30, w dniu 19 kwietnia 1943 roku niemieccy żołnierze oraz kolaborujące z nimi oddziały łotewskie i ukraińskie wkroczyły do getta napotykając na opór zbrojny żydowskich bojowców. Walki rozpoczęły powstanie w getcie warszawskim.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Monikoska / CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)