Od końca XVII wieku jezioro jest częścią wilanowskiego założenia parkowo-pałacowego, stanowiąc łącznik między ogrodem wilanowskim i parkiem Morysin.

Jezioro Wilanowskie jest elementem dawnego ciągu wodnego lewobrzeżnych starorzeczy wiślanych, z których do dziś zachowane są jeszcze Jezioro Powsinkowskie, Jezioro Sielanka i Jezioro Czerniakowskie.

Częścią jeziora jest Kanał Sobieskiego, który łączy je z rzeką Wilanówką i za jej pośrednictwem z Wisłą. Na kanale w latach 60. wybudowano jaz, który spiętrza wodę.

Jezioro położone jest na terenie zalewowym a jego powierzchnia wynosi około 13,5 ha.

Na jeziorze znajdują się dwie wyspy - pierwsza z nich w rejonie ujścia potoku Służewieckiego, która powstała w wyniku akumulacji materiału niesionego tym ciekiem a druga (sztuczna) znajduje się w północnej części jeziora, jest częścią parku wilanowskiego połączoną z lądem zabytkowym Mostem Rzymskim i ozdobioną Pomnikiem Bitwy Raszyńskiej w kształcie monumentalnego sarkofagu.
Jezioro położone jest na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.

O dużej wartości przyrodniczej jeziora świadczyć może bogaty i różnorodny zespół makrobezkręgowców bentosowych.

W warstwie przydennej jezioro jest zanieczyszczone związkami fosforu, azotu i metali ciężkich, których akumulacja nastąpiła w wyniku wieloletniego dopływu wód silnie zanieczyszczonego Potoku Służewieckiego

Długość jeziora wynosi 1600 metrów a maksymalna szerokość 100 metrów. Głębokość dochodzi do 7 metrów.






Opracowano na podstawie wikipedii.