Pierwsze rogatki w Warszawie, Pradze i Golędzinowie powstały po 1770 roku po tym, jak obszary te otoczone zostały wałem ziemnym znanym jako okopy Lubomirskiego. Rogatki zlokalizowane były przy wale, u wylotu najważniejszych dróg. Pod koniec XVIII wieku w obecnych granicach Warszawy funkcjonowało 10 rogatek: Belwederskie, Czerniakowskie, Jerozolimskie, Mokotowskie, Wolskie, Powązkowskie, Marymonckie, Grochowskie, Golędzinowskie i Ząbkowskie.

W latach 1816-1823 wzniesiono w Warszawie nowe pawilony rogatkowe zaprojektowane przez Jakuba Kubickiego. Powstało wówczas 18 pawilonów w stylu klasycystycznym. Architekt ustawił je parami i każdemu nadał inny wygląd. W jednym pawilonie urzędował dozorca policji a w drugim poborca podatkowy przyjmujący opłaty za wjazd do miasta. Do dziś zachowały się Rogatki Mokotowskie i Grochowskie.

Rogatki Mokotowskie zostały rozmieszczone symetrycznie na planie lekko wygiętego prostokąta z dwukolumnowymi doryckimi wgłębnymi portykami. Wygięcie dłuższych elewacji umożliwiło dostosowanie ich do kształtu okrągłego placu.

W 1965 roku zostały wpisane do rejestru zabytków.

W rogatce wschodniej w 2016 roku otworzono Muzeum Sue Ryder.






Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcie: Adrian Grycuk / CC BY-SA 3.0 PL (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/deed.en)