Dom towarowy rozpoczął swoją działalność 7 listopada 1914 roku. Poprzez bezpośrednie zaopatrywanie się u producentów, spółka ograniczyła łańcuch dostaw i mogła oferować tańsze produkty. Aby uprzyjemnić zakupy, na trzecim piętrze otwarto kawiarnię a w sezonie letnim, na tarasie znajdującym się na dachu serwowano kefiry i soki owocowe - propagując ideę zdrowego odżywiania.

Okres największej świetności dom przeżywał podczas dwudziestolecia międzywojennego. Do 1939 roku był największym domem handlowym w Polsce i jedynym tego typu obiektem w Warszawie, prowadził także sprzedaż wysyłkową.
Obiekt był czynny także podczas okupacji, w czasie powstania firma zaopatrywała powstańców w odzież, obuwie i żywność. Produkowano tu również amunicję. Dom jako jeden z nielicznych budynków w tym rejonie przetrwał bombardowanie miasta. W maju 1945 roku wznowił działalność.

Pięć lat później budynek odebrano Jabłkowskim i upaństwowiono. Od 1951 do 1970 roku w budynku mieścił się Centralny Dom Dziecka, następnie Dom Obuwia oraz siedziby biur, a od 1992 roku dom handlowy „Arka”.

W czerwcu 1996 roku reaktywowano firmę Bracia Jabłkowscy i zwrócono jej budynek handlowy przy Brackiej 25.

W roku 2010 rozpoczęto budowę nowego domu towarowego na rogu ulic Brackiej i Chmielnej, jednak zamiast sklepów planowany był tu budynek biurowy, który oddano do użytku wrześniu 2011 roku

Nowy dom Braci Jabłkowskich liczy sześć kondygnacji nadziemnych przy czym parter przeznaczony jest na usługi a piętra na pomieszczenia biurowe. Elewacje budynku są utrzymane w skali zgodnej ze starym budynkiem Domu Towarowego. Zastosowano okładzinę z piaskowca i modrzewia syberyjskiego. Narożnik budynku zaprojektowano na planie łukowym, elewacje od ulic Chmielnej i Brackiej łączą się w jedną całość. W podziemiach znajduje się dwupoziomowy parking.





Zdjęcie wnętrza: Maja2403, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons