Szczegóły atrakcji
Id Atrakcji:
16173
Wyświetlenia:
328
W kategoriach:
Dwory i wille
Lokalizacja:
Warszawa
Autor
Opis
Zabytkowa, dawna willa własna architekta Bohdana Pniewskiego. Siedziba Muzeum Ziemi PAN.
Budynek położony jest na skarpie wiślanej, w parku im. marszałka Rydza-Śmigłego.
Pierwotnie był to pawilon loży masońskiej, wzniesiony w latach 1779-1781 według projektu Szymona Bogumiła Zuga. W latach 1934-1935 został gruntownie przebudowany przez Bohdana Pniewskiego z przeznaczeniem na własny dom.
W 1944 roku w czasie powstania warszawskiego prowadzone były zacięte walki w rejonie Sejmu i Powiśla, a willa Pniewskiego przechodziła z rąk do rąk. W połowie września raniono tu kilku powstańców m.in. 12 września nieznany z nazwiska powstaniec z obsługi Piata, który z willi ostrzeliwał niemieckie czołgi atakujące od strony Sejmu.
W czasie II Wojny Światowej rodzina Pniewskiego została wysiedlona z budynku. Architekt wrócił do willi dopiero po 1945 roku i był jej właścicielem aż do śmierci w 1965 roku. W tym samym roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.
Rok później willę zakupiła Polska Akademia Nauk z przeznaczeniem na cele muzealne. Po zakupie willi, na podłodze, parapecie i klatce schodowej wyłożonej marmurem znaleziono zakrzepnięte ślady krwi wsiąkniętej w kamień posadzi. Wcześniejsze podejrzenia, że jest to krew powstańca warszawskiego potwierdzono w 1978 roku dzięki badaniom ekspertów Instytutu Kryminalistyki i Kryminologii Akademii Spraw Wewnętrznych. W 1980 roku na klatce schodowej umieszczono tablicę z napisem: "Utrwalone w marmurze ślady krwi przelanej przez nieznanego Powstańca Warszawy w 1944 roku. W 2004 roku, z okazji 60. rocznicy wybuchu powstania ślady te (dla ochrony) przykryto szklaną taflą.
Znajdujący się na frontowej fasadzie budynku napis:
SCANDIVS
DD AR
FX
TAMRC+
ma oznaczać: Pnący się przebudował świątynię masonów i zamieszkał w niej.
Zdjęcia: Qkiel, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Pierwotnie był to pawilon loży masońskiej, wzniesiony w latach 1779-1781 według projektu Szymona Bogumiła Zuga. W latach 1934-1935 został gruntownie przebudowany przez Bohdana Pniewskiego z przeznaczeniem na własny dom.
W 1944 roku w czasie powstania warszawskiego prowadzone były zacięte walki w rejonie Sejmu i Powiśla, a willa Pniewskiego przechodziła z rąk do rąk. W połowie września raniono tu kilku powstańców m.in. 12 września nieznany z nazwiska powstaniec z obsługi Piata, który z willi ostrzeliwał niemieckie czołgi atakujące od strony Sejmu.
W czasie II Wojny Światowej rodzina Pniewskiego została wysiedlona z budynku. Architekt wrócił do willi dopiero po 1945 roku i był jej właścicielem aż do śmierci w 1965 roku. W tym samym roku obiekt wpisano do rejestru zabytków.
Rok później willę zakupiła Polska Akademia Nauk z przeznaczeniem na cele muzealne. Po zakupie willi, na podłodze, parapecie i klatce schodowej wyłożonej marmurem znaleziono zakrzepnięte ślady krwi wsiąkniętej w kamień posadzi. Wcześniejsze podejrzenia, że jest to krew powstańca warszawskiego potwierdzono w 1978 roku dzięki badaniom ekspertów Instytutu Kryminalistyki i Kryminologii Akademii Spraw Wewnętrznych. W 1980 roku na klatce schodowej umieszczono tablicę z napisem: "Utrwalone w marmurze ślady krwi przelanej przez nieznanego Powstańca Warszawy w 1944 roku. W 2004 roku, z okazji 60. rocznicy wybuchu powstania ślady te (dla ochrony) przykryto szklaną taflą.
Znajdujący się na frontowej fasadzie budynku napis:
SCANDIVS
DD AR
FX
TAMRC+
ma oznaczać: Pnący się przebudował świątynię masonów i zamieszkał w niej.
Zdjęcia: Qkiel, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Warszawa, mazowieckie
Na Skarpie 27
Na Skarpie 27