Dzisiejszy plac Orła Białego był głównym rynkiem średniowiecznego Górnego Miasta. Przy rynku tym wznosił się Ratusz Górnego Miasta oraz Sukiennice. Rynek wzmiankowano w 1306 i 1312 r. pod łacińską nazwą forum novum. W połowie XIV w. wspomniany pod nazwą forum equorum, a w 1392 r. pod nazwą Rossmarkt. W XVI w. sukiennice wyburzono i zastąpiono niewielkimi kamienicami, a w miejscu ratusza zbudowano młyn kieratowy.

W czasie wojny trzydziestoletniej oraz w wyniku zajęcia miasta przez wojsko pruskie w 1713 r. obszar rynku został zniszczony. Wkrótce potem ruiny zabudowań rozebrano i rozpoczęto wznoszenie na ich miejscu nowych obiektów. Pierzeję zachodnią zabudowano pałacem Naczelnego Prezydenta Prowincji Pomorze Filipa Ottona von Grumbkowa oraz kilkoma kamienicami. 15 sierpnia 1732 r. na rynku uruchomiono Fontannę Orła Białego stanowiącą zakończenie nowo położonego wodociągu. W latach 1890–1891 na miejscu pałacu Grumbkowa (w którym 25 października 1759 r. narodziła się Zofia Dorota Wirtemberska, późniejsza caryca Maria Romanowa) powstał neobarokowy gmach dla Towarzystwa Ubezpieczeniowego „National”, znany dziś pod nazwą Pałacu pod Globusem.

W latach 1910–1912 wyburzono część kamienic pierzei wschodniej. W ich miejscu w latach 1910–1912 powstał budynek domu towarowego Eisenwarenhandlung Trompetter & Geck. Na skutek bombardowań Szczecina w czasie II wojny światowej zniszczeniu uległa część zabudowy placu, w tym kamienice pierzei południowej i wschodniej. Przetrwały tylko częściowo pierzeja zachodnia i północna oraz wypalony szkielet domu towarowego Trompetter & Geck. Ocalała także Fontanna Orła Białego, zasypana piaskiem w celu uchronienia jej przed zniszczeniem.


Po wojnie dawny Rynek Koński otrzymał nazwę placu Orła Białego. Obszar placu powiększono o teren zniszczonych w czasie wojny kamienic pierzei południowej. Pozostałe parcele pozostawały niezabudowane jeszcze przez wiele lat. Dopiero na początku lat 60. XX wieku na miejscu kamienic pierzei wschodniej zbudowano blok mieszkalny. W tym samym czasie z przeznaczeniem na siedzibę Polmozbytu odbudowano w zmienionej postaci dawny dom towarowy Eisenwarenhandlung Trompetter & Geck.

Kolejnych uzupełnień zabudowy dokonano w latach 90. XX wieku. Powstały wówczas: kamienica nr 4 według projektu S. Kondarewicza i blok spółdzielni mieszkaniowej „Student” projektu P. Zaniewskiego w pierzei północnej. W 1991 r. na zieleńcu w południowej części placu ustawiono Posąg Flory.

W marcu 2021 r. przetarg na projekt przebudowy placu wygrała pracownia Palmett.




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Kapitel, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons