.W XIII wieku okoliczne wzgórza wraz ze wsią Golęcino stały się własnością klasztoru cysterek ze Szczecina. Zakonnicy założyli na nich winnice użytkowane aż do XIX wieku. Niemiecka nazwa wzgórza - Elisenhöhe związana jest z wizytą w tym miejscu w 1821 roku cesarskiego następcy tronu Fryderyka Wilhelma IV z małżonką. Bezimienne do tego czasu wzgórze nazwano na cześć jego żony Elżbiety Ludwiki Wittelsbach. Przed II wojną światową na wzgórzu znajdowała się restauracja, ścieżki spacerowe, szlaki turystyczne i punkt widokowy na Dolinę Dolnej Odry. W czasie wojny wybudowano schron w zboczu wzgórza. Obecnie zachował się układ drzewostanu i schron. Punkt widokowy zaniedbany, w znacznym stopniu zasłonięty przez drzewa i krzewy.





Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcia: Endymion2000, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons