Wzniesiona w latach 1888–1889 w eklektycznym stylu II Cesarstwa według projektu Maxa Drechslera dla Augusta Lentza (1830–1895), dyrektora Szczecińskiej Fabryki Wyrobów Szamotowych (Stettiner Chamotte Fabrik Aktien Gesellschaft)[2][3]. W 1899 roku właścicielem willi stała się jego córka – Margareta Tegeder[3]. W 1911 roku willę nabył Wilhelm Doring[3]. W latach trzydziestych XX w. właścicielem willi stało się miasto Szczecin. Z willi korzystało NSDAP oraz wojsko (w czasie drugiej wojny światowej użytkownikiem willi był Trzeci Zwiadowczy Pułk Lotnictwa)[3]. Przez pierwsze dwa powojenne lata willę zajmowały wojska radzieckie, a w latach 1947–49 znajdowała się tu delegatura administratury apostolskiej Kościoła katolickiego z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim[3]. W latach 1950–2008 willa należała do Pałacu Młodzieży[2][4]. Po jego wyprowadzce przez pewien czas działała w niej instytucja „Szczecin 2016”, po jej likwidacji budynek wrócił w październiku 2011 roku do zasobów miasta i długo stał pusty[5][6][7]. Wiosną 2018 roku rozpoczął się kompleksowy remont willi[8]. Na przełomie 2019/2020 remont zbliżał się do końca. Przewiduje się, że willa będzie miejscem aktywności kulturalnej różnych instytucji i mieszkańców Szczecina (również niepełnosprawnych), którzy będą mogli korzystać z sali multimedialnej ze sceną, biblioteki/księgarni multimedialnej, salonu literackiego i muzycznego, sal wystawowych i konferencyjnych oraz z sali jadalnej i bufetu (w piwnicy).[9].




Opis skopiowano z wikipedii.
Zdjęcie: Kapitel, Public domain, via Wikimedia Commons