Źródło zostało odkryte w 1840 roku, ale zostało udostępnione przez lekarza uzdrowiska Onufrego Trembeckiego w 1853 roku. Zdrój został uroczyście nazwany w 1853 roku imieniem żony lekarza przez Józefa Szalaya. Początkowo źródło obudowano grotą w stylu romantycznym. W 1867 roku grotę zastąpiono żelazną altaną, a 30 lat później nad altaną wybudowano platformę dla orkiestry umilającej czas kuracjuszom.

Woda w źródle miała charakter wody wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowej z dużą zawartością litu, magnezu, jodu i bromu. Jej skład chemiczny badali m.in. Aleksander Stopczański (1865) i Leon Marchlewski (1920).

Od 1945 roku woda ze źródła nie jest wykorzystywana ze względu na zanieczyszczenie ujęć. Jednak jej altana została odrestaurowana przed 2010 rokiem i jest zabytkiem. Planowana jest rewitalizacja zdroju.





Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Henryk Bielamowicz, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons