Więcej:
https://www.zameksielecki.pl/
Autor
Opis
Zamek z późnego średniowiecza w Sosnowcu, położony na lewym brzegu Czarnej Przemszy.
Pierwotnie fortalicja o charakterze obronnym, rozbudowana w 1620 roku w założenie czteroskrzydłowe z narożnymi wieżami, być może z wykorzystaniem wcześniejszej zabudowy. Zamek został zbudowany z kamienia wapiennego łamanego i cegły. Budowla piętrowa, podpiwniczona. Po pożarze w 1824 roku zamek został odbudowany w 1832 roku, jednak rozebrano skrzydło wschodnie z bramą wjazdową oraz zasypano fosy. Mimo tych zmian o pierwotnym obronnym charakterze świadczy ukształtowanie bryły, cztery narożne wieże, oraz ryzality na przedłużeniu skrzydeł bocznych. Obecnie jest to trójskrzydłowa budowla z otwartym dziedzińcem.
Historia budowy zamku nie jest do końca poznana. Jeszcze niedawno uważano, że powstał w 1620 r., ale dzięki badaniom archeologicznym i kwerendom w archiwach okazało się, że jego początki sięgają być może XV wieku. W 1620 roku Sebastian Minor herbu Półkozic ukończył budowę nowego zamku na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Upamiętniono to tablicą zachowaną do dzisiaj w kaplicy. Wygląd zamku z tego okresu przedstawiają inwentarze z 1665 i 1719 r. Po Minorach, gospodarzami Sielca byli Modrzewscy i Tęgoborscy. W czasach panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego zamek należał do płka Michała Żulińskiego, a następnie do szambelana dworu królewskiego Jordana Stojewskiego, który w 1802 sprzedał zamek pruskiemu generałowi Christianowi Ludwigowi Schimmelpfennig von der Oye. Po jego śmierci w 21 lipca 1812 roku, wdowa Johanna Elisabeth w 1814 roku wraz z 25-letnim synem Ludwikiem oficerem pruskim sprzedała zamek księciu pszczyńskiemu Ludwikowi Anhalt-Coethen von Pless.W 1824 roku zamek spłonął, co spowodowało, że książę zlecił jego przebudowę w oparciu o przygotowane przez Józefa Heintza plany, na podstawie których wyburzono skrzydło wschodnie oraz zasypano fosy. W 1841 roku przebudowę zamku kończyła następna dziedziczka Sielca hrabina Charlotta von Stolberg-Wernigerode zum Hochberg. W 1852 roku obiekt kupił przedsiębiorca hutniczy Andreas von Renard ze Strzelec Opolskich i w rękach tej rodziny i związanej z nią firmy zamek pozostawał do II wojny światowej pełniąc funkcję biurowca. W przeszłości był nie tylko siedzibą szlachetnie urodzonych, ale i Gwarectwa hr. Renard, Muzeum Górnictwa oraz Muzeum Szkła Współczesnego.
W 1994 zniszczony zamek przejęło miasto Sosnowiec. Obecnie w zamku ma siedzibę "Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki".
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. MichalPL, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Historia budowy zamku nie jest do końca poznana. Jeszcze niedawno uważano, że powstał w 1620 r., ale dzięki badaniom archeologicznym i kwerendom w archiwach okazało się, że jego początki sięgają być może XV wieku. W 1620 roku Sebastian Minor herbu Półkozic ukończył budowę nowego zamku na planie czworoboku z dziedzińcem pośrodku. Upamiętniono to tablicą zachowaną do dzisiaj w kaplicy. Wygląd zamku z tego okresu przedstawiają inwentarze z 1665 i 1719 r. Po Minorach, gospodarzami Sielca byli Modrzewscy i Tęgoborscy. W czasach panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego zamek należał do płka Michała Żulińskiego, a następnie do szambelana dworu królewskiego Jordana Stojewskiego, który w 1802 sprzedał zamek pruskiemu generałowi Christianowi Ludwigowi Schimmelpfennig von der Oye. Po jego śmierci w 21 lipca 1812 roku, wdowa Johanna Elisabeth w 1814 roku wraz z 25-letnim synem Ludwikiem oficerem pruskim sprzedała zamek księciu pszczyńskiemu Ludwikowi Anhalt-Coethen von Pless.W 1824 roku zamek spłonął, co spowodowało, że książę zlecił jego przebudowę w oparciu o przygotowane przez Józefa Heintza plany, na podstawie których wyburzono skrzydło wschodnie oraz zasypano fosy. W 1841 roku przebudowę zamku kończyła następna dziedziczka Sielca hrabina Charlotta von Stolberg-Wernigerode zum Hochberg. W 1852 roku obiekt kupił przedsiębiorca hutniczy Andreas von Renard ze Strzelec Opolskich i w rękach tej rodziny i związanej z nią firmy zamek pozostawał do II wojny światowej pełniąc funkcję biurowca. W przeszłości był nie tylko siedzibą szlachetnie urodzonych, ale i Gwarectwa hr. Renard, Muzeum Górnictwa oraz Muzeum Szkła Współczesnego.
W 1994 zniszczony zamek przejęło miasto Sosnowiec. Obecnie w zamku ma siedzibę "Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki".
Opis skopiowano z wikipedii.
fot. MichalPL, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons
Lokalizacja
Sosnowiec, śląskie
Zamkowa 2
Zamkowa 2