Dworek w stylu neogotyckim, wybudowany z inicjatywy Bronisława Dobieckiego w II poł. XIX wieku, ukończony w 1890 roku. W 1936 roku przekształcony w piętrową rezydencję przez syna Bronisława - Artura Dobeckiego. Podczas II wojny światowej służył jako miejsce schronienia dla rodzin żydowskich i partyzantów.
Po wyjeździe Dobieckiego do Francji w 1945 roku, pałac został przejęty przez Skarb Państwa i zaadaptowany na potrzeby szkolne. W 2006 roku dwór wraz z parkiem został zwrócony Dobieckim.

Obiekt składa się z dwóch piętrowych przesuniętych względem siebie części, nakrytych płaskimi dachami. W narożniku ogrodowej części znajduje się ośmioboczna wieża. Przed wejściem trójarkadowy ganek a nad nim taras z tralkową balustradą.





Zdjęcie: Zygmunt Put Zetpe0202, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons