Autor
Opis
Zabytkowy pałac zbudowany w XVIII wieku przez Adama Mikołaja Sieniawskiego.
W latach 1664-1680 obok dzisiejszego parku i pałacu Sieniawski zaczął urządzać fortecę o charakterze obronnym. Miała ona plan kwadratu z bastionami w narożnikach.
Na początku XVIII wieku syn założyciela – Adam Mikołaj Sieniawski założył tu park i wybudował w latach 1718–1720 pomarańczarnię. Po przebudowie, od 1726 roku pomarańczarnię zaczęto nazywać pałacem letnim. Do końca XVIII wieku pałacyk przebudowany był co najmniej trzykrotnie. Na początku XIX wieku Leon Dembowski w "Moich Wspomnieniach" opisał dworek tak: "pałac sieniawski był murowany, bez piętra i zawierał wtedy oprócz ogromnej sieni jeden duży salon i kilka pokojów, stanowiących mieszkanie księstwa; w sieni ustawiono ogromne organy, w sieni tej pospolicie jadano. W salonie kilka karykatur angielskich i mnóstwo sztychów, wyobrażających waleczne czyny wojska austriackiego w kampanii z Francuzami, stanowiły jedyne ozdoby. W jednym z kątów umieszczony był bilard". Właścicielami pałacu wówczas byli już Czartoryscy.
Kolejnej przebudowy dokonano w latach 1881-1883. Nad oboma skrzydłami dobudowane zostały piętra i pałac uzyskał zachowany do dziś wygląd i późnobarokowy charakter. Miał 36 pomieszczeń i kubaturę 2088 m³.
W czasie I Wojny Światowej książę Adam Ludwik Czartoryski oddał pomieszczenia pałacu na szpital polowy dla zakaźnie chorych austriackich żołnierzy. Pałac uległ zniszczeniu. Dokonanie jedynie prowizorycznego zabezpieczenia a książę zamieszkał w drewnianym dworku obok. Rozpoczęto remont dworku, który przerwała kolejna Wojna...
Aż do lat osiemdziesiątych XX w. pałac nie miał gospodarza. Tkwił w ruinie. Dopiero nowy właściciel, przedsiębiorstwo „Igloopol” odbudował konstrukcję pałacu w latach osiemdziesiątych. W latach dziewięćdziesiątych XX w. pałac stał się własnością AWRSP, która doprowadziła pałac i otaczający go park oraz budynki towarzyszące do obecnego stanu. W 2018 roku, dzięki zakupowi przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego kolekcji Czartoryskich, właścicielem nieruchomości pozostał Skarb Państwa, zaś zespół będzie, jak dotychczas, w dyspozycji KOWR.
Największe znaczenie miał pałac w XIX wieku, gdy był jedną z głównych siedzib Czartoryskich. Zaczął odgrywać rolę jednego z centrów galicyjskiego życia politycznego, kulturowego i umysłowego. Gościł tu Julian Ursyn Niemcewicz, Tadeusz Kościuszko. Bywał car Aleksander I. Juliusz Kossak na pamiątkę wizyty pozostawił namalowany przez siebie wizerunek pałacu.
Obecnie w pałacu mieści się hotel z restauracją w oficynie dworskiej.
Na początku XVIII wieku syn założyciela – Adam Mikołaj Sieniawski założył tu park i wybudował w latach 1718–1720 pomarańczarnię. Po przebudowie, od 1726 roku pomarańczarnię zaczęto nazywać pałacem letnim. Do końca XVIII wieku pałacyk przebudowany był co najmniej trzykrotnie. Na początku XIX wieku Leon Dembowski w "Moich Wspomnieniach" opisał dworek tak: "pałac sieniawski był murowany, bez piętra i zawierał wtedy oprócz ogromnej sieni jeden duży salon i kilka pokojów, stanowiących mieszkanie księstwa; w sieni ustawiono ogromne organy, w sieni tej pospolicie jadano. W salonie kilka karykatur angielskich i mnóstwo sztychów, wyobrażających waleczne czyny wojska austriackiego w kampanii z Francuzami, stanowiły jedyne ozdoby. W jednym z kątów umieszczony był bilard". Właścicielami pałacu wówczas byli już Czartoryscy.
Kolejnej przebudowy dokonano w latach 1881-1883. Nad oboma skrzydłami dobudowane zostały piętra i pałac uzyskał zachowany do dziś wygląd i późnobarokowy charakter. Miał 36 pomieszczeń i kubaturę 2088 m³.
W czasie I Wojny Światowej książę Adam Ludwik Czartoryski oddał pomieszczenia pałacu na szpital polowy dla zakaźnie chorych austriackich żołnierzy. Pałac uległ zniszczeniu. Dokonanie jedynie prowizorycznego zabezpieczenia a książę zamieszkał w drewnianym dworku obok. Rozpoczęto remont dworku, który przerwała kolejna Wojna...
Aż do lat osiemdziesiątych XX w. pałac nie miał gospodarza. Tkwił w ruinie. Dopiero nowy właściciel, przedsiębiorstwo „Igloopol” odbudował konstrukcję pałacu w latach osiemdziesiątych. W latach dziewięćdziesiątych XX w. pałac stał się własnością AWRSP, która doprowadziła pałac i otaczający go park oraz budynki towarzyszące do obecnego stanu. W 2018 roku, dzięki zakupowi przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego kolekcji Czartoryskich, właścicielem nieruchomości pozostał Skarb Państwa, zaś zespół będzie, jak dotychczas, w dyspozycji KOWR.
Największe znaczenie miał pałac w XIX wieku, gdy był jedną z głównych siedzib Czartoryskich. Zaczął odgrywać rolę jednego z centrów galicyjskiego życia politycznego, kulturowego i umysłowego. Gościł tu Julian Ursyn Niemcewicz, Tadeusz Kościuszko. Bywał car Aleksander I. Juliusz Kossak na pamiątkę wizyty pozostawił namalowany przez siebie wizerunek pałacu.
Obecnie w pałacu mieści się hotel z restauracją w oficynie dworskiej.
Lokalizacja
Sieniawa, podkarpackie