Pierwsza budowla obronna w Płotach powstała w XII wieku i był to gród obronny nad Regą. W 1277 Dobiesław Wotuch (rycerz przyboczny Barnima I) wzniósł tu swoją siedzibę. Była to czterokondygnacyjna, kamienno-ceglana, czworokątna (12,7x17 metra) wieża obronna na platformie o wymiarach 28x36 metrów. Otaczała ją fosa. Od końca XIII wieku, tj. od czasu gdy zamkiem władali Wedlowie, fortyfikacje drewniane stopniowo zaczęto zamieniać murowanymi. Kolejni właściciele, Heydebrekowie, powiększyli dziedzinie do rozmiarów 28x45 metra, a następni, von der Ostenowie, podwyższyli mury do 6 metrów.

W 1465 kołobrzescy mieszczanie napadli i zrujnowali zamek. Von der Ostenowie odbudowali warownię, dobudowując nowy budynek o trzech kondygnacjach w południowo-wschodnim narożu. Od 1577 zamkiem władali Blucherowie, którzy dokonali przebudowy obiektu na renesansową rezydencję rodową. W końcu XVIII wieku rozebrano część południową założenia. W 1860 zamek strawił pożar i pozostawał on w ruinie do czasów powojennych.

W latach 1959-1967 zamek został odbudowany i przeznaczony na miejskie instytucje kultury, w tym bibliotekę (przy okazji zniszczono oryginalne malatury w pomieszczeniach). Z budowli średniowiecznej do naszych czasów dochowały się tylko dolne kondygnacje wieży oraz fragment muru obwodowego z kamienia.

Obecnie, oprócz biblioteki, zamek mieści ośrodek pomocy społecznej.


Do najbardziej okazałych pomieszczeń zamku należy komnata na parterze, obecnie nazywana Salą Rycerską, o bogato zdobionych sklepieniach oraz okazałym kominku architektonicznym. Po wojnie zrekonstruowano m.in. renesansowe drzwi tego pomieszczenia. Również komnata w narożu północnym ma na wyposażeniu manierystyczny kominek architektoniczny.

Na elewacji umieszczono dwie płyty pamiątkowe upamiętniające: odbudowę zamku ze środków Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy oraz 70-lecie biblioteki publicznej w Płotach (1947-2017).






Opis skopiowano z wikipedi.
fot. Jerzy Strzelecki, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons