Początki muzealnictwa w Poznaniu sięgają XIX wieku. W 1857 roku przy Towarzystwie Przyjaciół Nauk Poznańskie powstało "Muzeum Starożytności Polskich i Słowiańskich w Wielkim Księstwie Poznańskim". W 1882 roku, placówka zmieniła nazwę na „Muzeum im. Mielżyńskich”. Zbiory muzeum pochodziły z darów oraz z najwcześniejszych wykopalisk archeologicznych. Otwarcie pierwszej wystawy szerszej publiczności nastąpiło w 1882 roku. Niemcy zakładali podobne stowarzyszenia mające na celu podkreślić niemiecki charakter ziem poznańskich. Głównym miejscem przechowywania niemieckich zbiorów było Muzeum Cesarza Fryderyka, mieszczące się w dzisiejszym gmachu Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Po odzyskaniu niepodległości, Muzeum Cesarza Fryderyka przeszło w polskie ręce i zostało przekształcone w Muzeum Wielkopolskie. W latach 1923 i 1924 połączono Muzeum Wielkopolskie i Muzeum im. Mielżyńskich. Po wybuchu II wojny światowej, władze okupacyjne reaktywowały Muzeum Cesarza Fryderyka. W 1940 roku, zbiory wyłączono z reaktywowanego muzeum i przekazano utworzonemu Krajowemu Urzędowi Prahistorii.

Po drugiej wojnie światowej, w stosunkowo krótkim czasie udało się reaktywować w dużej mierze muzeum poznańskie. Otrzymało ono nazwę Muzeum Prehistorycznego. Muzeum z biegiem czasu rozbudowywało się o kolejne działy i pracownie techniczne. W 1949 roku Muzeum Prehistoryczne zostało przemianowane na Muzeum Archeologiczne. Do obecnej siedziby zostało przeprowadzone w 1954 roku. Gmach podczas wojny został częściowo zniszczony a jego odbudowa trwała do 1968 roku. Muzeum przez cały okres PRL-u kontynuowało i poszerzało zakres realizowanych projektów.

Dla szerokiej publiczności Muzeum Archeologiczne znane jest przede wszystkim z prowadzenia działalności edukacyjnej i wystawienniczej. Początkowo zainteresowane było głównie pradziejami w Wielkopolsce. W drugiej połowie lat 60. – Lech Krzyżaniak, późniejszy dyrektor wziął udział w badaniach archeologicznych na terenie Egiptu, początkując tym samym zainteresowanie muzeum archeologią śródziemnomorską. Od tamtego okresu pojawiły się wystawy przybliżające zwiedzającym między innymi cywilizacje afrykańskie.

Obecnie muzealne zbiory przechowywane są w trzech działach: Dział Archeologii Wielkopolski, Dział Archeologii Powszechnej oraz w Dziale Archeologii Miasta Poznania. Muzeum posiada zbiory ze wszystkich epok, stanowiących przedmiot zainteresowania archeologią. Od epoki kamienia, po czasy średniowieczne i nowożytne.

Przykładowe eksponaty znajdujące się w Muzeum:
1. Epoka kamienia
- naczynia gliniane
- plastyka figuralna
- narzędzia rolnicze z kamienia
2. Wczesna epoka brązu
- zabytki stanowiące wyposażenie grobów
- eksponaty z odkrywanych skarbów
3. Kultura Pomorska
- popielnice z plastycznym wyobrażeniem elementów twarzowych
- napierśniki
- kolczyki, bransolety
4. Okres przedrzymski, wpływów rzymskich i wędrówek ludów
- w skład kolekcji wchodzą zabytki z gliny, metali, szkła, bursztynu, kości, poroża i kamienia
5. Zbiory pozaeuropejskie
- niezwykle cenny obelisk Ramzesa II z Berlińskiego muzeum egipskiego.
6. Kolekcja numizmatów
- W zbiorach znajdują się monety pochodzące od czasów rzymskich (denary rzymskie), monety z okresu wczesnego średniowiecza (denary niemieckie, arabskie dirhemy a także monety z innych krajów).







Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Carole Raddato from FRANKFURT, Germany, CC BY-SA 2.0 , via Wikimedia Commons