Pierwsze wzmianki o fortyfikacji pochodzą z 1312 roku. Prawdopodobnie była wtedy drewniana, jednak być może już po tej dacie książę namysłowski zaczął w miejscu wcześniejszego grodu wznosić obwód obronny o wysokości 8 metrów. Wiarygodny dokument o istnieniu zamku pochodzi z 1360. Pałac w obrębie murów został zbudowany przed 1370 roku z polecenia króla Czech i cesarza rzymskiego Karola IV Luksemburskiego na miejscu wcześniejszego grodu książąt oleśnickich.


Dziedziniec zamku w Namysłowie na pocztówce wysłanej w 1911 r.
W 1533 roku zamek został przejęty przez Radę Miasta Wrocławia. Niedługo po tym rozbudowano zewnętrzny dziedziniec i dobudowano dodatkową przestrzeń mieszkalną. W wiekach XVII i XVIII prowadzono dalsze działania remontowe, szczególnie po pożarze w 1658 i zniszczeniach spowodowanych przez oddziały pruskie w 1741. Zamek posiadał wielu właścicieli. Należał m.in. do zakonu krzyżackiego. Zakon nabył go od cesarza Leopolda I w 1703 roku. Krzyżacy przestali być właścicielami zamku w 1810 roku. Po dwudziestu latach przeszedł w ręce prywatne, a pod koniec XIX wieku stał się własnością rodziny Haselbach, do której należał miejscowy browar. Zamek do dziś należy do browaru. Dawniej otoczony był fosą.

Studnia na dziedzińcu zamkowym
Jest to późnorenesansowa studnia z ok. 1600 roku, usytuowana na dziedzińcu zamku. Kolista, z cokołem i trzema występami, które stanowią podstawy kolumn – ozdobione są płaskorzeźbionymi maszkaronami. Kolumny pokryte są dekoracyjną roślinnością. Baldachim kolisty z fryzem, pokryty płaskorzeźbioną roślinnością z głowami lwów.




Opis skopiowano z wikipedii.
fot Jerzy Strzelecki, CC BY-SA 3.0 , via Wikimedia Commons