Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m. nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, z kolei z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną przełączą o wysokości 1286 m., od której pochodzi nazwa góry (z rumuńskiego 'tarnita" odznacza przełęcz). Ostry, wąski, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m.), wyścielają złomiska skał i zdobią brudny naturalnych zagłębień. Z południowej strony w dół opada wysoka, skalna ściana. W 1987 roku na szczycie ustawiono 7-metrowy krzyż upamiętniający pobyt ks. Karola Wojtyły 5 sierpnia 1953 roku. Po złamaniu się krzyża wiosną 2000 roku, we wrześniu postawiono nowy, stalowy krzyż o wysokości 8,5 metra. 

Tarnica stanowi najbardziej atrakcyjny punkt widokowy polskich Bieszczad. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczad, w pogodne dni dostrzec można Tatry, Ostrą Horę, Połoninę Równą, Gorgany, Świdowiec, Połoninę Kraską, a nawet Pasmo Wyhorlacko-Gutyjskie, Góry Ignis, górę Vladeassa i Petrosula Rodnei w Górach Rodniańskich. 

W rejon tych gór prowadzą jedynie dwa piesze szlaki turystyczne. Pierwszy to końcowy odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego (Ustroń - Wołosate), wiodący od schroniska w Ustrzykach Górnych. Odcinek ten, w swojej końcowej partii jest wyjątkowo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod Tarnicą 1286 m. połoninami Szerokiego Wierchu. Drugi szlak jest bardziej strony. To niebieski szlak Biała-Grybów, prowadzący z Wołosatego bezpośrednio na przełęcz pod szczytem Tarnicy. Z przełęczy prowadzi krótki, żółty szlak wprost na szczyt.

fot. Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons