Kaplica powstała wskutek przebudowy i adaptacji dawnego gotyckiego prezbiterium kościoła kalwińskiego. Budowla przylega do wschodniej ściany XVIII-wiecznego kościoła pojezuickiego, obecnie franciszkańskiego. Mauzoleum ufundowała po śmierci księcia Jerzego Wilhelma jego matka Ludwika Anhalcka jako pomnik upamiętniający ostatnich przedstawicieli dynastii Piastów.

Kaplica została zbudowana w latach 1677-79. Jest ośmioboczna, przykryta kopułą. Wewnątrz wspaniały, barokowy wystrój. Dekoracja dzieli się na trzy strefy. W najwyższej, w centrum kopuły umieszczony jest fresk z przedstawieniem greckiego boga Heliosa zatrzymującego swój rydwan przed gwiazdozbiorem Raka. W pozostałych dwóch zilustrowano sceny z historii dynastii Piastów.

W dolnej partii kaplicy, w pięciu wnękach znajdują się sarkofagi: Chrystiana, Ludwiki, Ludwika IV, Jerzego Wilhelma i Zofii Elżbiety. Nad wnękami znajdują się pomniki ostatnich przedstawicieli rodziny książęcej: Jerzego Wilhelma, Ludwiki, Chrystiana i Karoliny.

Pod posadzką kaplicy znajduje się krypta, w której umieszczone zostały trumny pozostałych członków linii legnicko-brzeskiej Piastów, chowanych w nieistniejącym już kościele od XVI do XVI wieku.





Zdjęcie: Monumentum Piasteum, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons