Kaplice wybudował pochodzący z Czech ksiądz - Wacław Tomaszek. Podczas zwykłego dnia, w 1776 roku ksiądz w skarpie koło dzwonnicy zobaczył ludzkie kości i czaszki. Z pomocą grabarza rozpoczęli wydobywać szczątki. Nie spodziewał się jednak, że szczątek będą tak duże ilości. Były to kości ofiar wojen na ziemi kłodzkiej, prawdopodobnie z czasów wojny trzydziestoletniej, wojny austriacko-pruskiej i szerzących się po nich epidemiach cholery w XVII i XVIII wieku, a także wojny siedmioletniej (1756-1763). Ksiądz postanowił wydobyć wszystkie szczątki, oczyścić je i wybielić. Dla przechowania szczątek postanowiono wybudowania ossarium. Prace rozpoczęto w 1776 roku a prace trwały do 1804 roku. Ksiądz Tomaszek i wspomagający go grabarz Langer postanowili, żeby po śmierci ich zwłoki także spoczęły w tym miejscu.

Ściany i sklepienie kaplicy pokrywa około 3 tysięcy ciasno ułożonych kości ludzkich i czaszek a w krypcie pod kaplicą znajduje się około 20-30 tysięcy szczątków. Na ścianie głównej kaplicy znajduje się niewielki ołtarz, na którym znajdują się najciekawsze okazy czaszek.

W kaplicy znajdują się m.in.:
Czaszka grabarza Langera i jego żony
Czaszka ze zmianami chorobowymi
Czaszka Tatara
Kość udowa człowieka o wzroście około 2 metrów
Czaszka sołtyca Martinca, ze śladem kul (sołtys został rozstrzelany przez Prusaków podczas wojny siedmioletniej)



Opracowano na podstawie wikipedii.
Zdjęcia: Merlin [CC BY (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)]