Znajduje się w rezerwacie przyrody Dolina Eliaszówki na północ od klasztoru w Czernej i Diabelskiego Mostu na Wyżynie Olkuskiej, po prawej (wschodniej) strony drogi z Krzeszowic przez Gorenice do Olkusza, trochę powyżej dawnego muru klasztornego, który przebiegał w poprzek tej drogi.

Źródło jest ocembrowane w kształcie serca. Obudowę tę wykonano ponad 100 lat temu, informację o niej podaje S. Polaczek w monografii Ziemi Chrzanowskiej w 1914 r. Nad źródłem znajduje się kapliczka kamienna (z 1848 roku) z obrazem biblijnego proroka Eliasza. Miejsce to ma symbolizować biblijny teren nad potokiem Kerit (Dolina Kerit), gdzie prorok mieszkał w grocie, pił wodę ze źródła i był karmiony przez kruka.

Woda bijąca ze źródła łączy się przy nim z płynącą z północy Krzeszówką (dawniej na odcinku do ujścia Czernki nazywaną potokiem Eliaszówka). Według legendy kto napije się wody ze źródła znajdzie prawdziwą miłość. Stąd też ma ono drugą nazwę – Źródło Miłości. Przy źródle zamontowano współcześnie tablicę informacyjną, kładkę i ławki.

Zamontowana przy źródle współczesna tablica informacyjna podaje, że warstwa wodonośna źródła znajduje się w wapieniach z okresu karbonu. Jest to źródło podzboczowe, spływowe, o niewielkiej wydajności (3,5 l/s). Woda ma temperaturę 8,2 °C, odczyn obojętny (pH=7,23). Jest to woda słodka, wodorowęglanowo-siarczanowo-wapniowa słabo zmineralizowana (459,0 mg/l). Przebywający w pobliskich Krzeszowicach Zygmunt Krasiński, wierzył, że tutejsza woda ze źródła uleczy jego chore oczy.

Nad źródłem znajdują się malownicze wąwozy (we wschodniej stronie Doliny Eliaszówki): wąwóz Kulenda i Mazurowe Doły, które są wycięte w skałach wapiennych.






Opis skopiowano z wikipedii.
fot. Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0 , via Wikimedia Commons